заўка́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заўка́м | заўка́мы | |
| заўка́ма | заўка́маў | |
| заўка́му | заўка́мам | |
| заўка́ма | заўка́маў | |
| заўка́мам | заўка́мамі | |
| заўка́ме | заўка́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)