Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

усто́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. усто́йваецца усто́йваюцца
Прошлы час
м. усто́йваўся усто́йваліся
ж. усто́йвалася
н. усто́йвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́йваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усто́йваю усто́йваем
2-я ас. усто́йваеш усто́йваеце
3-я ас. усто́йвае усто́йваюць
Прошлы час
м. усто́йваў усто́йвалі
ж. усто́йвала
н. усто́йвала
Загадны лад
2-я ас. усто́йвай усто́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усто́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́йліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усто́йліва усто́йлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

усто́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усто́йлівасць
Р. усто́йлівасці
Д. усто́йлівасці
В. усто́йлівасць
Т. усто́йлівасцю
М. усто́йлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́йлівы усто́йлівая усто́йлівае усто́йлівыя
Р. усто́йлівага усто́йлівай
усто́йлівае		 усто́йлівага усто́йлівых
Д. усто́йліваму усто́йлівай усто́йліваму усто́йлівым
В. усто́йлівы (неадуш.)
усто́йлівага (адуш.)		 усто́йлівую усто́йлівае усто́йлівыя (неадуш.)
усто́йлівых (адуш.)
Т. усто́йлівым усто́йлівай
усто́йліваю		 усто́йлівым усто́йлівымі
М. усто́йлівым усто́йлівай усто́йлівым усто́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усто́йнасць
Р. усто́йнасці
Д. усто́йнасці
В. усто́йнасць
Т. усто́йнасцю
М. усто́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

усто́краць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усто́краць - -

Крыніцы: piskunou2012.

усто́яны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́яны усто́яная усто́янае усто́яныя
Р. усто́янага усто́янай
усто́янае		 усто́янага усто́яных
Д. усто́янаму усто́янай усто́янаму усто́яным
В. усто́яны (неадуш.) усто́яную усто́янае усто́яныя (неадуш.)
Т. усто́яным усто́янай
усто́янаю		 усто́яным усто́янымі
М. усто́яным усто́янай усто́яным усто́яных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́яны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́яны усто́яная усто́янае усто́яныя
Р. усто́янага усто́янай
усто́янае		 усто́янага усто́яных
Д. усто́янаму усто́янай усто́янаму усто́яным
В. усто́яны (неадуш.) усто́яную усто́янае усто́яныя (неадуш.)
Т. усто́яным усто́янай
усто́янаю		 усто́яным усто́янымі
М. усто́яным усто́янай усто́яным усто́яных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́яны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́яны усто́яная усто́янае усто́яныя
Р. усто́янага усто́янай
усто́янае		 усто́янага усто́яных
Д. усто́янаму усто́янай усто́янаму усто́яным
В. усто́яны
усто́янага		 усто́яную усто́янае усто́яныя
Т. усто́яным усто́янай
усто́янаю		 усто́яным усто́янымі
М. усто́яным усто́янай усто́яным усто́яных

Кароткая форма: усто́яна.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.