усто́яны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́яны усто́яная усто́янае усто́яныя
Р. усто́янага усто́янай
усто́янае		 усто́янага усто́яных
Д. усто́янаму усто́янай усто́янаму усто́яным
В. усто́яны (неадуш.) усто́яную усто́янае усто́яныя (неадуш.)
Т. усто́яным усто́янай
усто́янаю		 усто́яным усто́янымі
М. усто́яным усто́янай усто́яным усто́яных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)