усто́яны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́яны усто́яная усто́янае усто́яныя
Р. усто́янага усто́янай
усто́янае		 усто́янага усто́яных
Д. усто́янаму усто́янай усто́янаму усто́яным
В. усто́яны
усто́янага		 усто́яную усто́янае усто́яныя
Т. усто́яным усто́янай
усто́янаю		 усто́яным усто́янымі
М. усто́яным усто́янай усто́яным усто́яных

Кароткая форма: усто́яна.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)