зато́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зато́чаны |
зато́чаная |
зато́чанае |
зато́чаныя |
| Р. |
зато́чанага |
зато́чанай зато́чанае |
зато́чанага |
зато́чаных |
| Д. |
зато́чанаму |
зато́чанай |
зато́чанаму |
зато́чаным |
| В. |
зато́чаны (неадуш.) зато́чанага (адуш.) |
зато́чаную |
зато́чанае |
зато́чаныя (неадуш.) зато́чаных (адуш.) |
| Т. |
зато́чаным |
зато́чанай зато́чанаю |
зато́чаным |
зато́чанымі |
| М. |
зато́чаным |
зато́чанай |
зато́чаным |
зато́чаных |
Кароткая форма: зато́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зато́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зато́чванне |
| Р. |
зато́чвання |
| Д. |
зато́чванню |
| В. |
зато́чванне |
| Т. |
зато́чваннем |
| М. |
зато́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зато́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зато́чваецца |
зато́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зато́чваўся |
зато́чваліся |
| ж. |
зато́чвалася |
| н. |
зато́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зато́чваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зато́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зато́чваю |
зато́чваем |
| 2-я ас. |
зато́чваеш |
зато́чваеце |
| 3-я ас. |
зато́чвае |
зато́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зато́чваў |
зато́чвалі |
| ж. |
зато́чвала |
| н. |
зато́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зато́чвай |
зато́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зато́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зато́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зато́чка |
зато́чкі |
| Р. |
зато́чкі |
зато́чак |
| Д. |
зато́чцы |
зато́чкам |
| В. |
зато́чку |
зато́чкі |
| Т. |
зато́чкай зато́чкаю |
зато́чкамі |
| М. |
зато́чцы |
зато́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зато́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зато́чнік |
зато́чнікі |
| Р. |
зато́чніка |
зато́чнікаў |
| Д. |
зато́чніку |
зато́чнікам |
| В. |
зато́чніка |
зато́чнікаў |
| Т. |
зато́чнікам |
зато́чнікамі |
| М. |
зато́чніку |
зато́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зато́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зато́чніца |
зато́чніцы |
| Р. |
зато́чніцы |
зато́чніц |
| Д. |
зато́чніцы |
зато́чніцам |
| В. |
зато́чніцу |
зато́чніц |
| Т. |
зато́чніцай зато́чніцаю |
зато́чніцамі |
| М. |
зато́чніцы |
зато́чніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
зато́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зато́чны |
зато́чная |
зато́чнае |
зато́чныя |
| Р. |
зато́чнага |
зато́чнай зато́чнае |
зато́чнага |
зато́чных |
| Д. |
зато́чнаму |
зато́чнай |
зато́чнаму |
зато́чным |
| В. |
зато́чны (неадуш.) зато́чнага (адуш.) |
зато́чную |
зато́чнае |
зато́чныя (неадуш.) зато́чных (адуш.) |
| Т. |
зато́чным |
зато́чнай зато́чнаю |
зато́чным |
зато́чнымі |
| М. |
зато́чным |
зато́чнай |
зато́чным |
зато́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Зато́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Зато́чча |
| Р. |
Зато́чча |
| Д. |
Зато́ччу |
| В. |
Зато́чча |
| Т. |
Зато́ччам |
| М. |
Зато́ччы |
зато́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зато́чына |
зато́чыны |
| Р. |
зато́чыны |
зато́чын |
| Д. |
зато́чыне |
зато́чынам |
| В. |
зато́чыну |
зато́чыны |
| Т. |
зато́чынай зато́чынаю |
зато́чынамі |
| М. |
зато́чыне |
зато́чынах |
Крыніцы:
piskunou2012.