зато́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
зато́чка | зато́чкі | |
зато́чкі | зато́чак | |
зато́чцы | зато́чкам | |
зато́чку | зато́чкі | |
зато́чкай зато́чкаю |
зато́чкамі | |
зато́чцы | зато́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)