Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

засту́пніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. засту́пніца засту́пніцы
Р. засту́пніцы засту́пніц
Д. засту́пніцы засту́пніцам
В. засту́пніцу засту́пніц
Т. засту́пніцай
засту́пніцаю
засту́пніцамі
М. засту́пніцы засту́пніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

засту́пніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засту́пніцкі засту́пніцкая засту́пніцкае засту́пніцкія
Р. засту́пніцкага засту́пніцкай
засту́пніцкае
засту́пніцкага засту́пніцкіх
Д. засту́пніцкаму засту́пніцкай засту́пніцкаму засту́пніцкім
В. засту́пніцкі (неадуш.)
засту́пніцкага (адуш.)
засту́пніцкую засту́пніцкае засту́пніцкія (неадуш.)
засту́пніцкіх (адуш.)
Т. засту́пніцкім засту́пніцкай
засту́пніцкаю
засту́пніцкім засту́пніцкімі
М. засту́пніцкім засту́пніцкай засту́пніцкім засту́пніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

засту́пніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. засту́пніцтва
Р. засту́пніцтва
Д. засту́пніцтву
В. засту́пніцтва
Т. засту́пніцтвам
М. засту́пніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

засту́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засту́пны засту́пная засту́пнае засту́пныя
Р. засту́пнага засту́пнай
засту́пнае
засту́пнага засту́пных
Д. засту́пнаму засту́пнай засту́пнаму засту́пным
В. засту́пны (неадуш.)
засту́пнага (адуш.)
засту́пную засту́пнае засту́пныя (неадуш.)
засту́пных (адуш.)
Т. засту́пным засту́пнай
засту́пнаю
засту́пным засту́пнымі
М. засту́пным засту́пнай засту́пным засту́пных

Крыніцы: piskunou2012.

засту́пства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. засту́пства засту́пствы
Р. засту́пства засту́пстваў
Д. засту́пству засту́пствам
В. засту́пства засту́пствы
Т. засту́пствам засту́пствамі
М. засту́пстве засту́пствах

Крыніцы: piskunou2012.

застыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. застыва́нне
Р. застыва́ння
Д. застыва́нню
В. застыва́нне
Т. застыва́ннем
М. застыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

застыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. застыва́ю застыва́ем
2-я ас. застыва́еш застыва́еце
3-я ас. застыва́е застыва́юць
Прошлы час
м. застыва́ў застыва́лі
ж. застыва́ла
н. застыва́ла
Загадны лад
2-я ас. застыва́й застыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час застыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

застыга́ць

‘застываць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. застыга́е застыга́юць
Прошлы час
м. застыга́ў застыга́лі
ж. застыга́ла
н. застыга́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час застыга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

засты́гла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
засты́гла - -

Крыніцы: piskunou2012.

засты́гласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. засты́гласць
Р. засты́гласці
Д. засты́гласці
В. засты́гласць
Т. засты́гласцю
М. засты́гласці

Крыніцы: piskunou2012.