застыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. застыва́ю застыва́ем
2-я ас. застыва́еш застыва́еце
3-я ас. застыва́е застыва́юць
Прошлы час
м. застыва́ў застыва́лі
ж. застыва́ла
н. застыва́ла
Загадны лад
2-я ас. застыва́й застыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час застыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)