застыга́ць

‘застываць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. застыга́е застыга́юць
Прошлы час
м. застыга́ў застыга́лі
ж. застыга́ла
н. застыга́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час застыга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)