застагава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застагу́ю |
застагу́ем |
| 2-я ас. |
застагу́еш |
застагу́еце |
| 3-я ас. |
застагу́е |
застагу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
застагава́ў |
застагава́лі |
| ж. |
застагава́ла |
| н. |
застагава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застагу́й |
застагу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
застагава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
застагна́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застагну́ |
засто́гнем |
| 2-я ас. |
засто́гнеш |
засто́гнеце |
| 3-я ас. |
засто́гне |
засто́гнуць |
| Прошлы час |
| м. |
застагна́ў |
застагна́лі |
| ж. |
застагна́ла |
| н. |
застагна́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застагні́ |
застагні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
застагна́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Застадо́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Застадо́лле |
| Р. |
Застадо́лля |
| Д. |
Застадо́ллю |
| В. |
Застадо́лле |
| Т. |
Застадо́ллем |
| М. |
Застадо́ллі |
заста́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заста́ласць |
| Р. |
заста́ласці |
| Д. |
заста́ласці |
| В. |
заста́ласць |
| Т. |
заста́ласцю |
| М. |
заста́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
засталява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засталю́юся |
засталю́емся |
| 2-я ас. |
засталю́ешся |
засталю́ецеся |
| 3-я ас. |
засталю́ецца |
засталю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
засталява́ўся |
засталява́ліся |
| ж. |
засталява́лася |
| н. |
засталява́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
засталю́йся |
засталю́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
засталява́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
застана́ўлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застана́ўліваюся |
застана́ўліваемся |
| 2-я ас. |
застана́ўліваешся |
застана́ўліваецеся |
| 3-я ас. |
застана́ўліваецца |
застана́ўліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
застана́ўліваўся |
застана́ўліваліся |
| ж. |
застана́ўлівалася |
| н. |
застана́ўлівалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застана́ўлівайся |
застана́ўлівайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
застана́ўліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
застанаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застанаўля́юся |
застанаўля́емся |
| 2-я ас. |
застанаўля́ешся |
застанаўля́ецеся |
| 3-я ас. |
застанаўля́ецца |
застанаўля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
застанаўля́ўся |
застанаўля́ліся |
| ж. |
застанаўля́лася |
| н. |
застанаўля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застанаўля́йся |
застанаўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
застанаўля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
застано́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
застано́ўка |
застано́ўкі |
| Р. |
застано́ўкі |
застано́вак |
| Д. |
застано́ўцы |
застано́ўкам |
| В. |
застано́ўку |
застано́ўкі |
| Т. |
застано́ўкай застано́ўкаю |
застано́ўкамі |
| М. |
застано́ўцы |
застано́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
застано́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
застано́ўлены |
застано́ўленая |
застано́ўленае |
застано́ўленыя |
| Р. |
застано́ўленага |
застано́ўленай застано́ўленае |
застано́ўленага |
застано́ўленых |
| Д. |
застано́ўленаму |
застано́ўленай |
застано́ўленаму |
застано́ўленым |
| В. |
застано́ўлены (неадуш.) застано́ўленага (адуш.) |
застано́ўленую |
застано́ўленае |
застано́ўленыя (неадуш.) застано́ўленых (адуш.) |
| Т. |
застано́ўленым |
застано́ўленай застано́ўленаю |
застано́ўленым |
застано́ўленымі |
| М. |
застано́ўленым |
застано́ўленай |
застано́ўленым |
застано́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.