застано́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
застано́ўлены | застано́ўленая | застано́ўленае | застано́ўленыя | |
застано́ўленага | застано́ўленай застано́ўленае |
застано́ўленага | застано́ўленых | |
застано́ўленаму | застано́ўленай | застано́ўленаму | застано́ўленым | |
застано́ўлены ( застано́ўленага ( |
застано́ўленую | застано́ўленае | застано́ўленыя ( застано́ўленых ( |
|
застано́ўленым | застано́ўленай застано́ўленаю |
застано́ўленым | застано́ўленымі | |
застано́ўленым | застано́ўленай | застано́ўленым | застано́ўленых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)