Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

эпідэ́рміс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпідэ́рміс
Р. эпідэ́рмісу
Д. эпідэ́рмісу
В. эпідэ́рміс
Т. эпідэ́рмісам
М. эпідэ́рмісе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпіё́рніс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіё́рніс эпіё́рнісы
Р. эпіё́рніса эпіё́рнісаў
Д. эпіё́рнісу эпіё́рнісам
В. эпіё́рніса эпіё́рнісаў
Т. эпіё́рнісам эпіё́рнісамі
М. эпіё́рнісе эпіё́рнісах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

эпізаатало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпізаатало́гія
Р. эпізаатало́гіі
Д. эпізаатало́гіі
В. эпізаатало́гію
Т. эпізаатало́гіяй
эпізаатало́гіяю
М. эпізаатало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпізаато́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпізаато́лаг эпізаато́лагі
Р. эпізаато́лага эпізаато́лагаў
Д. эпізаато́лагу эпізаато́лагам
В. эпізаато́лага эпізаато́лагаў
Т. эпізаато́лагам эпізаато́лагамі
М. эпізаато́лагу эпізаато́лагах

Крыніцы: piskunou2012.

эпізааты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпізааты́чны эпізааты́чная эпізааты́чнае эпізааты́чныя
Р. эпізааты́чнага эпізааты́чнай
эпізааты́чнае
эпізааты́чнага эпізааты́чных
Д. эпізааты́чнаму эпізааты́чнай эпізааты́чнаму эпізааты́чным
В. эпізааты́чны (неадуш.)
эпізааты́чнага (адуш.)
эпізааты́чную эпізааты́чнае эпізааты́чныя (неадуш.)
эпізааты́чных (адуш.)
Т. эпізааты́чным эпізааты́чнай
эпізааты́чнаю
эпізааты́чным эпізааты́чнымі
М. эпізааты́чным эпізааты́чнай эпізааты́чным эпізааты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпізаахары́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпізаахары́я
Р. эпізаахары́і
Д. эпізаахары́і
В. эпізаахары́ю
Т. эпізаахары́яй
эпізаахары́яю
М. эпізаахары́і

Крыніцы: piskunou2012.

эпізады́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпізады́ст эпізады́сты
Р. эпізады́ста эпізады́стаў
Д. эпізады́сту эпізады́стам
В. эпізады́ста эпізады́стаў
Т. эпізады́стам эпізады́стамі
М. эпізады́сце эпізады́стах

Крыніцы: piskunou2012.

эпізады́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эпізады́чна эпізады́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эпізады́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эпізады́чнасць
Р. эпізады́чнасці
Д. эпізады́чнасці
В. эпізады́чнасць
Т. эпізады́чнасцю
М. эпізады́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпізады́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпізады́чны эпізады́чная эпізады́чнае эпізады́чныя
Р. эпізады́чнага эпізады́чнай
эпізады́чнае
эпізады́чнага эпізады́чных
Д. эпізады́чнаму эпізады́чнай эпізады́чнаму эпізады́чным
В. эпізады́чны (неадуш.)
эпізады́чнага (адуш.)
эпізады́чную эпізады́чнае эпізады́чныя (неадуш.)
эпізады́чных (адуш.)
Т. эпізады́чным эпізады́чнай
эпізады́чнаю
эпізады́чным эпізады́чнымі
М. эпізады́чным эпізады́чнай эпізады́чным эпізады́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.