эпізааты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпізааты́чны эпізааты́чная эпізааты́чнае эпізааты́чныя
Р. эпізааты́чнага эпізааты́чнай
эпізааты́чнае		 эпізааты́чнага эпізааты́чных
Д. эпізааты́чнаму эпізааты́чнай эпізааты́чнаму эпізааты́чным
В. эпізааты́чны (неадуш.)
эпізааты́чнага (адуш.)		 эпізааты́чную эпізааты́чнае эпізааты́чныя (неадуш.)
эпізааты́чных (адуш.)
Т. эпізааты́чным эпізааты́чнай
эпізааты́чнаю		 эпізааты́чным эпізааты́чнымі
М. эпізааты́чным эпізааты́чнай эпізааты́чным эпізааты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)