Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

даве́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даве́йваю даве́йваем
2-я ас. даве́йваеш даве́йваеце
3-я ас. даве́йвае даве́йваюць
Прошлы час
м. даве́йваў даве́йвалі
ж. даве́йвала
н. даве́йвала
Загадны лад
2-я ас. даве́йвай даве́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даве́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

давекава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. давекава́ны давекава́ная давекава́нае давекава́ныя
Р. давекава́нага давекава́най
давекава́нае		 давекава́нага давекава́ных
Д. давекава́наму давекава́най давекава́наму давекава́ным
В. давекава́ны (неадуш.)
давекава́нага (адуш.)		 давекава́ную давекава́нае давекава́ныя (неадуш.)
давекава́ных (адуш.)
Т. давекава́ным давекава́най
давекава́наю		 давекава́ным давекава́нымі
М. давекава́ным давекава́най давекава́ным давекава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

давекава́ць

‘скончыць свой век’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давяку́ю давяку́ем
2-я ас. давяку́еш давяку́еце
3-я ас. давяку́е давяку́юць
Прошлы час
м. давекава́ў давекава́лі
ж. давекава́ла
н. давекава́ла
Загадны лад
2-я ас. давяку́й давяку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час давекава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

даве́ку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
даве́ку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даве́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. даве́р
Р. даве́ру
Д. даве́ру
В. даве́р
Т. даве́рам
М. даве́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даве́ранасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. даве́ранасць даве́ранасці
Р. даве́ранасці даве́ранасцей
даве́ранасцяў
Д. даве́ранасці даве́ранасцям
В. даве́ранасць даве́ранасці
Т. даве́ранасцю даве́ранасцямі
М. даве́ранасці даве́ранасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даве́ранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даве́ранне
Р. даве́рання
Д. даве́ранню
В. даве́ранне
Т. даве́раннем
М. даве́ранні

Крыніцы: piskunou2012.

даве́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́раны даве́раная даве́ранае даве́раныя
Р. даве́ранага даве́ранай
даве́ранае		 даве́ранага даве́раных
Д. даве́ранаму даве́ранай даве́ранаму даве́раным
В. даве́раны (неадуш.)
даве́ранага (адуш.)		 даве́раную даве́ранае даве́раныя (неадуш.)
даве́раных (адуш.)
Т. даве́раным даве́ранай
даве́ранаю		 даве́раным даве́ранымі
М. даве́раным даве́ранай даве́раным даве́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даве́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́раны даве́раная даве́ранае даве́раныя
Р. даве́ранага даве́ранай
даве́ранае		 даве́ранага даве́раных
Д. даве́ранаму даве́ранай даве́ранаму даве́раным
В. даве́раны (неадуш.)
даве́ранага (адуш.)		 даве́раную даве́ранае даве́раныя (неадуш.)
даве́раных (адуш.)
Т. даве́раным даве́ранай
даве́ранаю		 даве́раным даве́ранымі
М. даве́раным даве́ранай даве́раным даве́раных

Кароткая форма: даве́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

давераснё́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. давераснё́ўскі давераснё́ўская давераснё́ўскае давераснё́ўскія
Р. давераснё́ўскага давераснё́ўскай
давераснё́ўскае		 давераснё́ўскага давераснё́ўскіх
Д. давераснё́ўскаму давераснё́ўскай давераснё́ўскаму давераснё́ўскім
В. давераснё́ўскі (неадуш.)
давераснё́ўскага (адуш.)		 давераснё́ўскую давераснё́ўскае давераснё́ўскія (неадуш.)
давераснё́ўскіх (адуш.)
Т. давераснё́ўскім давераснё́ўскай
давераснё́ўскаю		 давераснё́ўскім давераснё́ўскімі
М. давераснё́ўскім давераснё́ўскай давераснё́ўскім давераснё́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.