давекава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
давекава́ны | давекава́ная | давекава́нае | давекава́ныя | |
давекава́нага | давекава́най давекава́нае |
давекава́нага | давекава́ных | |
давекава́наму | давекава́най | давекава́наму | давекава́ным | |
давекава́ны ( давекава́нага ( |
давекава́ную | давекава́нае | давекава́ныя ( давекава́ных ( |
|
давекава́ным | давекава́най давекава́наю |
давекава́ным | давекава́нымі | |
давекава́ным | давекава́най | давекава́ным | давекава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)