давекава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. давекава́ны давекава́ная давекава́нае давекава́ныя
Р. давекава́нага давекава́най
давекава́нае
давекава́нага давекава́ных
Д. давекава́наму давекава́най давекава́наму давекава́ным
В. давекава́ны (неадуш.)
давекава́нага (адуш.)
давекава́ную давекава́нае давекава́ныя (неадуш.)
давекава́ных (адуш.)
Т. давекава́ным давекава́най
давекава́наю
давекава́ным давекава́нымі
М. давекава́ным давекава́най давекава́ным давекава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)