Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

ві́нцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́нцік ві́нцікі
Р. ві́нціка ві́нцікаў
Д. ві́нціку ві́нцікам
В. ві́нцік ві́нцікі
Т. ві́нцікам ві́нцікамі
М. ві́нціку ві́нціках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

вінці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вінчу́ ві́нцім
2-я ас. ві́нціш ві́нціце
3-я ас. ві́нціць ві́нцяць
Прошлы час
м. вінці́ў вінці́лі
ж. вінці́ла
н. вінці́ла
Загадны лад
2-я ас. вінці́ вінці́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вінцо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вінцо́
Р. вінца́
Д. вінцу́
В. вінцо́
Т. вінцо́м
М. вінцы́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вінцу́к

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Вінцу́к Вінцукі́
Р. Вінцука́ Вінцуко́ў
Д. Вінцуку́ Вінцука́м
В. Вінцука́ Вінцуко́ў
Т. Вінцуко́м Вінцука́мі
М. Вінцуку́ Вінцука́х

Вінцукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вінцукі́
Р. Вінцуко́ў
Д. Вінцука́м
В. Вінцукі́
Т. Вінцука́мі
М. Вінцука́х

Вінцэ́нт

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Вінцэ́нт Вінцэ́нты
Р. Вінцэ́нта Вінцэ́нтаў
Д. Вінцэ́нту Вінцэ́нтам
В. Вінцэ́нта Вінцэ́нтаў
Т. Вінцэ́нтам Вінцэ́нтамі
М. Вінцэ́нце Вінцэ́нтах

Вінцэ́нтава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вінцэ́нтава
Р. Вінцэ́нтава
Д. Вінцэ́нтаву
В. Вінцэ́нтава
Т. Вінцэ́нтавам
М. Вінцэ́нтаве

вінчэ́стар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінчэ́стар вінчэ́стары
Р. вінчэ́стара вінчэ́стараў
Д. вінчэ́стару вінчэ́старам
В. вінчэ́стар вінчэ́стары
Т. вінчэ́старам вінчэ́старамі
М. вінчэ́стары вінчэ́старах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вінчэ́старны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінчэ́старны вінчэ́старная вінчэ́старнае вінчэ́старныя
Р. вінчэ́старнага вінчэ́старнай
вінчэ́старнае		 вінчэ́старнага вінчэ́старных
Д. вінчэ́старнаму вінчэ́старнай вінчэ́старнаму вінчэ́старным
В. вінчэ́старны (неадуш.)
вінчэ́старнага (адуш.)		 вінчэ́старную вінчэ́старнае вінчэ́старныя (неадуш.)
вінчэ́старных (адуш.)
Т. вінчэ́старным вінчэ́старнай
вінчэ́старнаю		 вінчэ́старным вінчэ́старнымі
М. вінчэ́старным вінчэ́старнай вінчэ́старным вінчэ́старных

Крыніцы: piskunou2012.

вінчэ́стэрскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінчэ́стэрскі вінчэ́стэрская вінчэ́стэрскае вінчэ́стэрскія
Р. вінчэ́стэрскага вінчэ́стэрскай
вінчэ́стэрскае		 вінчэ́стэрскага вінчэ́стэрскіх
Д. вінчэ́стэрскаму вінчэ́стэрскай вінчэ́стэрскаму вінчэ́стэрскім
В. вінчэ́стэрскі (неадуш.)
вінчэ́стэрскага (адуш.)		 вінчэ́стэрскую вінчэ́стэрскае вінчэ́стэрскія (неадуш.)
вінчэ́стэрскіх (адуш.)
Т. вінчэ́стэрскім вінчэ́стэрскай
вінчэ́стэрскаю		 вінчэ́стэрскім вінчэ́стэрскімі
М. вінчэ́стэрскім вінчэ́стэрскай вінчэ́стэрскім вінчэ́стэрскіх

Крыніцы: piskunou2012.