вінці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вінчу́ ві́нцім
2-я ас. ві́нціш ві́нціце
3-я ас. ві́нціць ві́нцяць
Прошлы час
м. вінці́ў вінці́лі
ж. вінці́ла
н. вінці́ла
Загадны лад
2-я ас. вінці́ вінці́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)