Вінцукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вінцукі́
Р. Вінцуко́ў
Д. Вінцука́м
В. Вінцукі́
Т. Вінцука́мі
М. Вінцука́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)