Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

арумунскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арумунскі арумунская арумунскае арумунскія
Р. арумунскага арумунскай
арумунскае
арумунскага арумунскіх
Д. арумунскаму арумунскай арумунскаму арумунскім
В. арумунскі
арумунскага
арумунскую арумунскае арумунскія
Т. арумунскім арумунскай
арумунскаю
арумунскім арумунскімі
М. арумунскім арумунскай арумунскім арумунскіх

а́рфа

‘машына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. а́рфа а́рфы
Р. а́рфы а́рфаў
Д. а́рфе а́рфам
В. а́рфу а́рфы
Т. а́рфай
а́рфаю
а́рфамі
М. а́рфе а́рфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

а́рфа

‘музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. а́рфа а́рфы
Р. а́рфы а́рфаў
Д. а́рфе а́рфам
В. а́рфу а́рфы
Т. а́рфай
а́рфаю
а́рфамі
М. а́рфе а́рфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

арфава́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арфава́льшчык арфава́льшчыкі
Р. арфава́льшчыка арфава́льшчыкаў
Д. арфава́льшчыку арфава́льшчыкам
В. арфава́льшчыка арфава́льшчыкаў
Т. арфава́льшчыкам арфава́льшчыкамі
М. арфава́льшчыку арфава́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфава́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. арфава́льшчыца арфава́льшчыцы
Р. арфава́льшчыцы арфава́льшчыц
Д. арфава́льшчыцы арфава́льшчыцам
В. арфава́льшчыцу арфава́льшчыц
Т. арфава́льшчыцай
арфава́льшчыцаю
арфава́льшчыцамі
М. арфава́льшчыцы арфава́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. арфава́нне
Р. арфава́ння
Д. арфава́нню
В. арфава́нне
Т. арфава́ннем
М. арфава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

арфава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арфава́ны арфава́ная арфава́нае арфава́ныя
Р. арфава́нага арфава́най
арфава́нае
арфава́нага арфава́ных
Д. арфава́наму арфава́най арфава́наму арфава́ным
В. арфава́ны (неадуш.)
арфава́нага (адуш.)
арфава́ную арфава́нае арфава́ныя (неадуш.)
арфава́ных (адуш.)
Т. арфава́ным арфава́най
арфава́наю
арфава́ным арфава́нымі
М. арфава́ным арфава́най арфава́ным арфава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арфава́ны арфава́ная арфава́нае арфава́ныя
Р. арфава́нага арфава́най
арфава́нае
арфава́нага арфава́ных
Д. арфава́наму арфава́най арфава́наму арфава́ным
В. арфава́ны (неадуш.)
арфава́нага (адуш.)
арфава́ную арфава́нае арфава́ныя (неадуш.)
арфава́ных (адуш.)
Т. арфава́ным арфава́най
арфава́наю
арфава́ным арфава́нымі
М. арфава́ным арфава́най арфава́ным арфава́ных

Кароткая форма: арфава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арфава́ны арфава́ная арфава́нае арфава́ныя
Р. арфава́нага арфава́най
арфава́нае
арфава́нага арфава́ных
Д. арфава́наму арфава́най арфава́наму арфава́ным
В. арфава́ны (неадуш.)
арфава́нага (адуш.)
арфава́ную арфава́нае арфава́ныя (неадуш.)
арфава́ных (адуш.)
Т. арфава́ным арфава́най
арфава́наю
арфава́ным арфава́нымі
М. арфава́ным арфава́най арфава́ным арфава́ных

Кароткая форма: арфава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. арфу́ецца арфу́юцца
Прошлы час
м. арфава́ўся арфава́ліся
ж. арфава́лася
н. арфава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.