арфава́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арфава́льшчык арфава́льшчыкі
Р. арфава́льшчыка арфава́льшчыкаў
Д. арфава́льшчыку арфава́льшчыкам
В. арфава́льшчыка арфава́льшчыкаў
Т. арфава́льшчыкам арфава́льшчыкамі
М. арфава́льшчыку арфава́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)