арша́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
арша́д | |
арша́ду | |
арша́ду | |
арша́д | |
арша́дам | |
арша́дзе |
Крыніцы:
арша́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
арша́д | |
арша́ду | |
арша́ду | |
арша́д | |
арша́дам | |
арша́дзе |
Крыніцы:
арша́на-магілёўскі
прыметнік, адносны
арша́на-магілёўскі | арша́на-магілёўская | арша́на-магілёўскае | арша́на-магілёўскія | |
арша́на-магілёўскага | арша́на-магілёўскай арша́на-магілёўскае |
арша́на-магілёўскага | арша́на-магілёўскіх | |
арша́на-магілёўскаму | арша́на-магілёўскай | арша́на-магілёўскаму | арша́на-магілёўскім | |
арша́на-магілёўскі ( арша́на-магілёўскага ( |
арша́на-магілёўскую | арша́на-магілёўскае | арша́на-магілёўскія ( арша́на-магілёўскіх ( |
|
арша́на-магілёўскім | арша́на-магілёўскай арша́на-магілёўскаю |
арша́на-магілёўскім | арша́на-магілёўскімі | |
арша́на-магілёўскім | арша́на-магілёўскай | арша́на-магілёўскім | арша́на-магілёўскіх |
Крыніцы:
Арша́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Арша́ні | |
Арша́нь Арша́няў |
|
Арша́ням | |
Арша́ні | |
Арша́нямі | |
Арша́нях |
арша́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
арша́нка | арша́нкі | |
арша́нкі | арша́нак | |
арша́нцы | арша́нкам | |
арша́нку | арша́нак | |
арша́нкай арша́нкаю |
арша́нкамі | |
арша́нцы | арша́нках |
Крыніцы:
арша́нскі
прыметнік, адносны
арша́нскі | арша́нская | арша́нскае | арша́нскія | |
арша́нскага | арша́нскай арша́нскае |
арша́нскага | арша́нскіх | |
арша́нскаму | арша́нскай | арша́нскаму | арша́нскім | |
арша́нскі ( арша́нскага ( |
арша́нскую | арша́нскае | арша́нскія ( арша́нскіх ( |
|
арша́нскім | арша́нскай арша́нскаю |
арша́нскім | арша́нскімі | |
арша́нскім | арша́нскай | арша́нскім | арша́нскіх |
Крыніцы:
аршы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аршы́н | аршы́ны | |
аршы́на | аршы́наў | |
аршы́ну | аршы́нам | |
аршы́н | аршы́ны | |
аршы́нам | аршы́намі | |
аршы́не | аршы́нах |
Крыніцы:
аршы́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аршы́ннік | аршы́ннікі | |
аршы́нніка | аршы́ннікаў | |
аршы́нніку | аршы́ннікам | |
аршы́нніка | аршы́ннікаў | |
аршы́ннікам | аршы́ннікамі | |
аршы́нніку | аршы́нніках |
Крыніцы:
аршы́нны
прыметнік, адносны
аршы́нны | аршы́нная | аршы́ннае | аршы́нныя | |
аршы́ннага | аршы́ннай аршы́ннае |
аршы́ннага | аршы́нных | |
аршы́ннаму | аршы́ннай | аршы́ннаму | аршы́нным | |
аршы́нны ( аршы́ннага ( |
аршы́нную | аршы́ннае | аршы́нныя ( аршы́нных ( |
|
аршы́нным | аршы́ннай аршы́ннаю |
аршы́нным | аршы́ннымі | |
аршы́нным | аршы́ннай | аршы́нным | аршы́нных |
Крыніцы:
аршэ́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аршэ́ннік | |
аршэ́нніку | |
аршэ́нніку | |
аршэ́ннік | |
аршэ́ннікам | |
аршэ́нніку |
Крыніцы: