Арце́йкавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Арце́йкавічы | |
Арце́йкавіч Арце́йкавічаў |
|
Арце́йкавічам | |
Арце́йкавічы | |
Арце́йкавічамі | |
Арце́йкавічах |
Арце́йкавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Арце́йкавічы | |
Арце́йкавіч Арце́йкавічаў |
|
Арце́йкавічам | |
Арце́йкавічы | |
Арце́йкавічамі | |
Арце́йкавічах |
арце́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
арце́ль | арце́лі | |
арце́лі | арце́лей арце́ляў |
|
арце́лі | арце́лям | |
арце́ль | арце́лі | |
арце́ллю | арце́лямі | |
арце́лі | арце́лях |
Крыніцы:
арце́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
арце́льна | - | - |
Крыніцы:
арце́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
арце́льнасць | |
арце́льнасці | |
арце́льнасці | |
арце́льнасць | |
арце́льнасцю | |
арце́льнасці |
Крыніцы:
арце́льны
прыметнік, адносны
арце́льны | арце́льная | арце́льнае | арце́льныя | |
арце́льнага | арце́льнай арце́льнае |
арце́льнага | арце́льных | |
арце́льнаму | арце́льнай | арце́льнаму | арце́льным | |
арце́льны ( арце́льнага ( |
арце́льную | арце́льнае | арце́льныя ( арце́льных ( |
|
арце́льным | арце́льнай арце́льнаю |
арце́льным | арце́льнымі | |
арце́льным | арце́льнай | арце́льным | арце́льных |
Крыніцы:
Арце́льны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Арце́льны | |
Арце́льнага | |
Арце́льнаму | |
Арце́льны | |
Арце́льным | |
Арце́льным |
арце́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
арце́льшчык | арце́льшчыкі | |
арце́льшчыка | арце́льшчыкаў | |
арце́льшчыку | арце́льшчыкам | |
арце́льшчыка | арце́льшчыкаў | |
арце́льшчыкам | арце́льшчыкамі | |
арце́льшчыку | арце́льшчыках |
Крыніцы:
арце́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
арце́льшчыца | арце́льшчыцы | |
арце́льшчыцы | арце́льшчыц | |
арце́льшчыцы | арце́льшчыцам | |
арце́льшчыцу | арце́льшчыц | |
арце́льшчыцай арце́льшчыцаю |
арце́льшчыцамі | |
арце́льшчыцы | арце́льшчыцах |
Крыніцы:
арце́льшчыцкі
прыметнік, адносны
арце́льшчыцкі | арце́льшчыцкая | арце́льшчыцкае | арце́льшчыцкія | |
арце́льшчыцкага | арце́льшчыцкай арце́льшчыцкае |
арце́льшчыцкага | арце́льшчыцкіх | |
арце́льшчыцкаму | арце́льшчыцкай | арце́льшчыцкаму | арце́льшчыцкім | |
арце́льшчыцкі ( арце́льшчыцкага ( |
арце́льшчыцкую | арце́льшчыцкае | арце́льшчыцкія ( арце́льшчыцкіх ( |
|
арце́льшчыцкім | арце́льшчыцкай арце́льшчыцкаю |
арце́льшчыцкім | арце́льшчыцкімі | |
арце́льшчыцкім | арце́льшчыцкай | арце́льшчыцкім | арце́льшчыцкіх |
Крыніцы:
Арце́мій
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Арце́мій | Арце́міі | |
Арце́мія | Арце́міяў | |
Арце́мію | Арце́міям | |
Арце́мія | Арце́міяў | |
Арце́міем | Арце́міямі | |
Арце́мію | Арце́міях |