артабстрэ́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
артабстрэ́л |
артабстрэ́лы |
Р. |
артабстрэ́лу |
артабстрэ́лаў |
Д. |
артабстрэ́лу |
артабстрэ́лам |
В. |
артабстрэ́л |
артабстрэ́лы |
Т. |
артабстрэ́лам |
артабстрэ́ламі |
М. |
артабстрэ́ле |
артабстрэ́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
артагана́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
артагана́льна |
- |
- |
артагана́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
артагана́льнасць |
артагана́льнасці |
Р. |
артагана́льнасці |
артагана́льнасцяў артагана́льнасцей |
Д. |
артагана́льнасці |
артагана́льнасцям |
В. |
артагана́льнасць |
артагана́льнасці |
Т. |
артагана́льнасцю |
артагана́льнасцямі |
М. |
артагана́льнасці |
артагана́льнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
артагана́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
артагана́льны |
артагана́льная |
артагана́льнае |
артагана́льныя |
Р. |
артагана́льнага |
артагана́льнай артагана́льнае |
артагана́льнага |
артагана́льных |
Д. |
артагана́льнаму |
артагана́льнай |
артагана́льнаму |
артагана́льным |
В. |
артагана́льны (неадуш.) артагана́льнага (адуш.) |
артагана́льную |
артагана́льнае |
артагана́льныя (неадуш.) артагана́льных (адуш.) |
Т. |
артагана́льным |
артагана́льнай артагана́льнаю |
артагана́льным |
артагана́льнымі |
М. |
артагана́льным |
артагана́льнай |
артагана́льным |
артагана́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
артагене́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
артагене́з |
Р. |
артагене́зу |
Д. |
артагене́зу |
В. |
артагене́з |
Т. |
артагене́зам |
М. |
артагене́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
артагнаты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
артагнаты́зм |
Р. |
артагнаты́зму |
Д. |
артагнаты́зму |
В. |
артагнаты́зм |
Т. |
артагнаты́змам |
М. |
артагнаты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
артаго́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
артаго́нь |
Р. |
артагню́ |
Д. |
артагню́ |
В. |
артаго́нь |
Т. |
артагнём |
М. |
артагні́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
артадакса́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
артадакса́льна |
артадакса́льней |
- |
артадакса́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
артадакса́льнасць |
Р. |
артадакса́льнасці |
Д. |
артадакса́льнасці |
В. |
артадакса́льнасць |
Т. |
артадакса́льнасцю |
М. |
артадакса́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
артадакса́льна-каталі́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
артадакса́льна-каталі́цкі |
артадакса́льна-каталі́цкая |
артадакса́льна-каталі́цкае |
артадакса́льна-каталі́цкія |
Р. |
артадакса́льна-каталі́цкага |
артадакса́льна-каталі́цкай артадакса́льна-каталі́цкае |
артадакса́льна-каталі́цкага |
артадакса́льна-каталі́цкіх |
Д. |
артадакса́льна-каталі́цкаму |
артадакса́льна-каталі́цкай |
артадакса́льна-каталі́цкаму |
артадакса́льна-каталі́цкім |
В. |
артадакса́льна-каталі́цкі (неадуш.) артадакса́льна-каталі́цкага (адуш.) |
артадакса́льна-каталі́цкую |
артадакса́льна-каталі́цкае |
артадакса́льна-каталі́цкія (неадуш.) артадакса́льна-каталі́цкіх (адуш.) |
Т. |
артадакса́льна-каталі́цкім |
артадакса́льна-каталі́цкай артадакса́льна-каталі́цкаю |
артадакса́льна-каталі́цкім |
артадакса́льна-каталі́цкімі |
М. |
артадакса́льна-каталі́цкім |
артадакса́льна-каталі́цкай |
артадакса́льна-каталі́цкім |
артадакса́льна-каталі́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.