Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

архаза́ўр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. архаза́ўр архаза́ўры
Р. архаза́ўра архаза́ўраў
Д. архаза́ўру архаза́ўрам
В. архаза́ўра архаза́ўраў
Т. архаза́ўрам архаза́ўрамі
М. архаза́ўры архаза́ўрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

архаізава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
архаізава́на - -

архаізава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. архаізава́нне
Р. архаізава́ння
Д. архаізава́нню
В. архаізава́нне
Т. архаізава́ннем
М. архаізава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

архаізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. архаізава́ны архаізава́ная архаізава́нае архаізава́ныя
Р. архаізава́нага архаізава́най
архаізава́нае
архаізава́нага архаізава́ных
Д. архаізава́наму архаізава́най архаізава́наму архаізава́ным
В. архаізава́ны (неадуш.)
архаізава́нага (адуш.)
архаізава́ную архаізава́нае архаізава́ныя (неадуш.)
архаізава́ных (адуш.)
Т. архаізава́ным архаізава́най
архаізава́наю
архаізава́ным архаізава́нымі
М. архаізава́ным архаізава́най архаізава́ным архаізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

архаізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. архаізава́ны архаізава́ная архаізава́нае архаізава́ныя
Р. архаізава́нага архаізава́най
архаізава́нае
архаізава́нага архаізава́ных
Д. архаізава́наму архаізава́най архаізава́наму архаізава́ным
В. архаізава́ны (неадуш.)
архаізава́нага (адуш.)
архаізава́ную архаізава́нае архаізава́ныя (неадуш.)
архаізава́ных (адуш.)
Т. архаізава́ным архаізава́най
архаізава́наю
архаізава́ным архаізава́нымі
М. архаізава́ным архаізава́най архаізава́ным архаізава́ных

Кароткая форма: архаізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

архаізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. архаізава́ны архаізава́ная архаізава́нае архаізава́ныя
Р. архаізава́нага архаізава́най
архаізава́нае
архаізава́нага архаізава́ных
Д. архаізава́наму архаізава́най архаізава́наму архаізава́ным
В. архаізава́ны (неадуш.)
архаізава́нага (адуш.)
архаізава́ную архаізава́нае архаізава́ныя (неадуш.)
архаізава́ных (адуш.)
Т. архаізава́ным архаізава́най
архаізава́наю
архаізава́ным архаізава́нымі
М. архаізава́ным архаізава́най архаізава́ным архаізава́ных

Кароткая форма: архаізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

архаізава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. архаізу́ецца архаізу́юцца
Прошлы час
м. архаізава́ўся архаізава́ліся
ж. архаізава́лася
н. архаізава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

архаізава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. архаізу́ю архаізу́ем
2-я ас. архаізу́еш архаізу́еце
3-я ас. архаізу́е архаізу́юць
Прошлы час
м. архаізава́ў архаізава́лі
ж. архаізава́ла
н. архаізава́ла
Загадны лад
2-я ас. архаізу́й архаізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час архаізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

архаізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. архаізу́ю архаізу́ем
2-я ас. архаізу́еш архаізу́еце
3-я ас. архаізу́е архаізу́юць
Прошлы час
м. архаізава́ў архаізава́лі
ж. архаізава́ла
н. архаізава́ла
Загадны лад
2-я ас. архаізу́й архаізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час архаізава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

архаіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. архаіза́цыя
Р. архаіза́цыі
Д. архаіза́цыі
В. архаіза́цыю
Т. архаіза́цыяй
архаіза́цыяю
М. архаіза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.