арфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арфава́ны арфава́ная арфава́нае арфава́ныя
Р. арфава́нага арфава́най
арфава́нае
арфава́нага арфава́ных
Д. арфава́наму арфава́най арфава́наму арфава́ным
В. арфава́ны (неадуш.)
арфава́нага (адуш.)
арфава́ную арфава́нае арфава́ныя (неадуш.)
арфава́ных (адуш.)
Т. арфава́ным арфава́най
арфава́наю
арфава́ным арфава́нымі
М. арфава́ным арфава́най арфава́ным арфава́ных

Кароткая форма: арфава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)