зако́рмлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́рмлены |
зако́рмленая |
зако́рмленае |
зако́рмленыя |
Р. |
зако́рмленага |
зако́рмленай зако́рмленае |
зако́рмленага |
зако́рмленых |
Д. |
зако́рмленаму |
зако́рмленай |
зако́рмленаму |
зако́рмленым |
В. |
зако́рмлены (неадуш.) зако́рмленага (адуш.) |
зако́рмленую |
зако́рмленае |
зако́рмленыя (неадуш.) зако́рмленых (адуш.) |
Т. |
зако́рмленым |
зако́рмленай зако́рмленаю |
зако́рмленым |
зако́рмленымі |
М. |
зако́рмленым |
зако́рмленай |
зако́рмленым |
зако́рмленых |
Кароткая форма: зако́рмлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зако́рмліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зако́рмліванне |
Р. |
зако́рмлівання |
Д. |
зако́рмліванню |
В. |
зако́рмліванне |
Т. |
зако́рмліваннем |
М. |
зако́рмліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зако́рмлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зако́рмліваецца |
зако́рмліваюцца |
Прошлы час |
м. |
зако́рмліваўся |
зако́рмліваліся |
ж. |
зако́рмлівалася |
н. |
зако́рмлівалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зако́рмліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́рмліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зако́рмліваю |
зако́рмліваем |
2-я ас. |
зако́рмліваеш |
зако́рмліваеце |
3-я ас. |
зако́рмлівае |
зако́рмліваюць |
Прошлы час |
м. |
зако́рмліваў |
зако́рмлівалі |
ж. |
зако́рмлівала |
н. |
зако́рмлівала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зако́рмлівай |
зако́рмлівайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зако́рмліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зако́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зако́рнік |
зако́рнікі |
Р. |
зако́рніка |
зако́рнікаў |
Д. |
зако́рніку |
зако́рнікам |
В. |
зако́рніка |
зако́рнікаў |
Т. |
зако́рнікам |
зако́рнікамі |
М. |
зако́рніку |
зако́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́рпацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зако́рпаюся |
зако́рпаемся |
2-я ас. |
зако́рпаешся |
зако́рпаецеся |
3-я ас. |
зако́рпаецца |
зако́рпаюцца |
Прошлы час |
м. |
зако́рпаўся |
зако́рпаліся |
ж. |
зако́рпалася |
н. |
зако́рпалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зако́рпайся |
зако́рпайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зако́рпаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зако́скі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
зако́скі |
Р. |
зако́сак |
Д. |
зако́скам |
В. |
зако́скі |
Т. |
зако́скамі |
М. |
зако́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зако́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зако́снік |
зако́снікі |
Р. |
зако́сніка |
зако́снікаў |
Д. |
зако́сніку |
зако́снікам |
В. |
зако́сніка |
зако́снікаў |
Т. |
зако́снікам |
зако́снікамі |
М. |
зако́сніку |
зако́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зако́снік |
зако́снікі |
Р. |
зако́сніка |
зако́снікаў |
Д. |
зако́сніку |
зако́снікам |
В. |
зако́снік |
зако́снікі |
Т. |
зако́снікам |
зако́снікамі |
М. |
зако́сніку |
зако́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зако́сніца |
зако́сніцы |
Р. |
зако́сніцы |
зако́сніц |
Д. |
зако́сніцы |
зако́сніцам |
В. |
зако́сніцу |
зако́сніц |
Т. |
зако́сніцай зако́сніцаю |
зако́сніцамі |
М. |
зако́сніцы |
зако́сніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.