зако́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зако́рнік | зако́рнікі | |
| зако́рніка | зако́рнікаў | |
| зако́рніку | зако́рнікам | |
| зако́рніка | зако́рнікаў | |
| зако́рнікам | зако́рнікамі | |
| зако́рніку | зако́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)