зако́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зако́сніца | зако́сніцы | |
| зако́сніцы | зако́сніц | |
| зако́сніцы | зако́сніцам | |
| зако́сніцу | зако́сніц | |
| зако́сніцай зако́сніцаю |
зако́сніцамі | |
| зако́сніцы | зако́сніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)