дыскрэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыскрэтызава́ны |
дыскрэтызава́ная |
дыскрэтызава́нае |
дыскрэтызава́ныя |
| Р. |
дыскрэтызава́нага |
дыскрэтызава́най
дыскрэтызава́нае |
дыскрэтызава́нага |
дыскрэтызава́ных |
| Д. |
дыскрэтызава́наму |
дыскрэтызава́най |
дыскрэтызава́наму |
дыскрэтызава́ным |
| В. |
дыскрэтызава́ны (неадуш.)
дыскрэтызава́нага (адуш.) |
дыскрэтызава́ную |
дыскрэтызава́нае |
дыскрэтызава́ныя (неадуш.)
дыскрэтызава́ных (адуш.) |
| Т. |
дыскрэтызава́ным |
дыскрэтызава́най
дыскрэтызава́наю |
дыскрэтызава́ным |
дыскрэтызава́нымі |
| М. |
дыскрэтызава́ным |
дыскрэтызава́най |
дыскрэтызава́ным |
дыскрэтызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыскрэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыскрэтызава́ны |
дыскрэтызава́ная |
дыскрэтызава́нае |
дыскрэтызава́ныя |
| Р. |
дыскрэтызава́нага |
дыскрэтызава́най
дыскрэтызава́нае |
дыскрэтызава́нага |
дыскрэтызава́ных |
| Д. |
дыскрэтызава́наму |
дыскрэтызава́най |
дыскрэтызава́наму |
дыскрэтызава́ным |
| В. |
дыскрэтызава́ны (неадуш.)
дыскрэтызава́нага (адуш.) |
дыскрэтызава́ную |
дыскрэтызава́нае |
дыскрэтызава́ныя (неадуш.)
дыскрэтызава́ных (адуш.) |
| Т. |
дыскрэтызава́ным |
дыскрэтызава́най
дыскрэтызава́наю |
дыскрэтызава́ным |
дыскрэтызава́нымі |
| М. |
дыскрэтызава́ным |
дыскрэтызава́най |
дыскрэтызава́ным |
дыскрэтызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыскрэтыза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыскрэтыза́тар |
дыскрэтыза́тары |
| Р. |
дыскрэтыза́тара |
дыскрэтыза́тараў |
| Д. |
дыскрэтыза́тару |
дыскрэтыза́тарам |
| В. |
дыскрэтыза́тар |
дыскрэтыза́тары |
| Т. |
дыскрэтыза́тарам |
дыскрэтыза́тарамі |
| М. |
дыскрэтыза́тары |
дыскрэтыза́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыскрэтыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыскрэтыза́цыя |
| Р. |
дыскрэтыза́цыі |
| Д. |
дыскрэтыза́цыі |
| В. |
дыскрэтыза́цыю |
| Т. |
дыскрэтыза́цыяй
дыскрэтыза́цыяю |
| М. |
дыскрэтыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыскрэцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыскрэцы́йны |
дыскрэцы́йная |
дыскрэцы́йнае |
дыскрэцы́йныя |
| Р. |
дыскрэцы́йнага |
дыскрэцы́йнай
дыскрэцы́йнае |
дыскрэцы́йнага |
дыскрэцы́йных |
| Д. |
дыскрэцы́йнаму |
дыскрэцы́йнай |
дыскрэцы́йнаму |
дыскрэцы́йным |
| В. |
дыскрэцы́йны (неадуш.)
дыскрэцы́йнага (адуш.) |
дыскрэцы́йную |
дыскрэцы́йнае |
дыскрэцы́йныя (неадуш.)
дыскрэцы́йных (адуш.) |
| Т. |
дыскрэцы́йным |
дыскрэцы́йнай
дыскрэцы́йнаю |
дыскрэцы́йным |
дыскрэцы́йнымі |
| М. |
дыскрэцы́йным |
дыскрэцы́йнай |
дыскрэцы́йным |
дыскрэцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыскрэ́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыскрэ́цыя |
| Р. |
дыскрэ́цыі |
| Д. |
дыскрэ́цыі |
| В. |
дыскрэ́цыю |
| Т. |
дыскрэ́цыяй
дыскрэ́цыяю |
| М. |
дыскрэ́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
ды́скурс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ды́скурс |
ды́скурсы |
| Р. |
ды́скурсу |
ды́скурсаў |
| Д. |
ды́скурсу |
ды́скурсам |
| В. |
ды́скурс |
ды́скурсы |
| Т. |
ды́скурсам |
ды́скурсамі |
| М. |
ды́скурсе |
ды́скурсах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыску́рс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыску́рс |
дыску́рсы |
| Р. |
дыску́рсу |
дыску́рсаў |
| Д. |
дыску́рсу |
дыску́рсам |
| В. |
дыску́рс |
дыску́рсы |
| Т. |
дыску́рсам |
дыску́рсамі |
| М. |
дыску́рсе |
дыску́рсах |
Крыніцы:
sbm2012.
дыскурсі́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дыскурсі́ўна |
- |
- |
дыскурсі́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыскурсі́ўны |
дыскурсі́ўная |
дыскурсі́ўнае |
дыскурсі́ўныя |
| Р. |
дыскурсі́ўнага |
дыскурсі́ўнай
дыскурсі́ўнае |
дыскурсі́ўнага |
дыскурсі́ўных |
| Д. |
дыскурсі́ўнаму |
дыскурсі́ўнай |
дыскурсі́ўнаму |
дыскурсі́ўным |
| В. |
дыскурсі́ўны (неадуш.)
дыскурсі́ўнага (адуш.) |
дыскурсі́ўную |
дыскурсі́ўнае |
дыскурсі́ўныя (неадуш.)
дыскурсі́ўных (адуш.) |
| Т. |
дыскурсі́ўным |
дыскурсі́ўнай
дыскурсі́ўнаю |
дыскурсі́ўным |
дыскурсі́ўнымі |
| М. |
дыскурсі́ўным |
дыскурсі́ўнай |
дыскурсі́ўным |
дыскурсі́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.