дыскрэтызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскрэтызава́ны дыскрэтызава́ная дыскрэтызава́нае дыскрэтызава́ныя
Р. дыскрэтызава́нага дыскрэтызава́най
дыскрэтызава́нае		 дыскрэтызава́нага дыскрэтызава́ных
Д. дыскрэтызава́наму дыскрэтызава́най дыскрэтызава́наму дыскрэтызава́ным
В. дыскрэтызава́ны (неадуш.)
дыскрэтызава́нага (адуш.)		 дыскрэтызава́ную дыскрэтызава́нае дыскрэтызава́ныя (неадуш.)
дыскрэтызава́ных (адуш.)
Т. дыскрэтызава́ным дыскрэтызава́най
дыскрэтызава́наю		 дыскрэтызава́ным дыскрэтызава́нымі
М. дыскрэтызава́ным дыскрэтызава́най дыскрэтызава́ным дыскрэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)