дыскрэтыза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дыскрэтыза́тар | дыскрэтыза́тары | |
дыскрэтыза́тара | дыскрэтыза́тараў | |
дыскрэтыза́тару | дыскрэтыза́тарам | |
дыскрэтыза́тар | дыскрэтыза́тары | |
дыскрэтыза́тарам | дыскрэтыза́тарамі | |
дыскрэтыза́тары | дыскрэтыза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)