Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

каэнзі́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. каэнзі́м
Р. каэнзі́му
Д. каэнзі́му
В. каэнзі́м
Т. каэнзі́мам
М. каэнзі́ме

Крыніцы: piskunou2012.

каэрцыты́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каэрцыты́метр каэрцыты́метры
Р. каэрцыты́метра каэрцыты́метраў
Д. каэрцыты́метру каэрцыты́метрам
В. каэрцыты́метр каэрцыты́метры
Т. каэрцыты́метрам каэрцыты́метрамі
М. каэрцыты́метры каэрцыты́метрах

Крыніцы: piskunou2012.

каэрцыты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. каэрцыты́ўнасць каэрцыты́ўнасці
Р. каэрцыты́ўнасці каэрцыты́ўнасцяў
каэрцыты́ўнасцей
Д. каэрцыты́ўнасці каэрцыты́ўнасцям
В. каэрцыты́ўнасць каэрцыты́ўнасці
Т. каэрцыты́ўнасцю каэрцыты́ўнасцямі
М. каэрцыты́ўнасці каэрцыты́ўнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

каэрцыты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каэрцыты́ўны каэрцыты́ўная каэрцыты́ўнае каэрцыты́ўныя
Р. каэрцыты́ўнага каэрцыты́ўнай
каэрцыты́ўнае		 каэрцыты́ўнага каэрцыты́ўных
Д. каэрцыты́ўнаму каэрцыты́ўнай каэрцыты́ўнаму каэрцыты́ўным
В. каэрцыты́ўны (неадуш.)
каэрцыты́ўнага (адуш.)		 каэрцыты́ўную каэрцыты́ўнае каэрцыты́ўныя (неадуш.)
каэрцыты́ўных (адуш.)
Т. каэрцыты́ўным каэрцыты́ўнай
каэрцыты́ўнаю		 каэрцыты́ўным каэрцыты́ўнымі
М. каэрцыты́ўным каэрцыты́ўнай каэрцыты́ўным каэрцыты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

каэфіцые́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каэфіцые́нт каэфіцые́нты
Р. каэфіцые́нта каэфіцые́нтаў
Д. каэфіцые́нту каэфіцые́нтам
В. каэфіцые́нт каэфіцые́нты
Т. каэфіцые́нтам каэфіцые́нтамі
М. каэфіцые́нце каэфіцые́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каэфіцые́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каэфіцые́нтны каэфіцые́нтная каэфіцые́нтнае каэфіцые́нтныя
Р. каэфіцые́нтнага каэфіцые́нтнай
каэфіцые́нтнае		 каэфіцые́нтнага каэфіцые́нтных
Д. каэфіцые́нтнаму каэфіцые́нтнай каэфіцые́нтнаму каэфіцые́нтным
В. каэфіцые́нтны (неадуш.)
каэфіцые́нтнага (адуш.)		 каэфіцые́нтную каэфіцые́нтнае каэфіцые́нтныя (неадуш.)
каэфіцые́нтных (адуш.)
Т. каэфіцые́нтным каэфіцые́нтнай
каэфіцые́нтнаю		 каэфіцые́нтным каэфіцые́нтнымі
М. каэфіцые́нтным каэфіцые́нтнай каэфіцые́нтным каэфіцые́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

каю́к

‘канец, пагібель’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. каю́к каю́к
Р. каю́к каю́к
Д. каю́к каю́к
В. каю́к каю́к
Т. каю́к каю́к
М. каю́к каю́к

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

каю́к

‘судна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каю́к каюкі́
Р. каюка́ каюко́ў
Д. каюку́ каюка́м
В. каю́к каюкі́
Т. каюко́м каюка́мі
М. каюку́ каюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

каю́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каю́кну каю́кнем
2-я ас. каю́кнеш каю́кнеце
3-я ас. каю́кне каю́кнуць
Прошлы час
м. каю́кнуў каю́кнулі
ж. каю́кнула
н. каю́кнула
Загадны лад
2-я ас. каю́кні каю́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час каю́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

каю́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каю́р каю́ры
Р. каю́ра каю́раў
Д. каю́ру каю́рам
В. каю́ра каю́раў
Т. каю́рам каю́рамі
М. каю́ру каю́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.