Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

устарэ́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
устарэ́ла - -

устарэ́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. устарэ́ласць
Р. устарэ́ласці
Д. устарэ́ласці
В. устарэ́ласць
Т. устарэ́ласцю
М. устарэ́ласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устарэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устарэ́лы устарэ́лая устарэ́лае устарэ́лыя
Р. устарэ́лага устарэ́лай
устарэ́лае		 устарэ́лага устарэ́лых
Д. устарэ́ламу устарэ́лай устарэ́ламу устарэ́лым
В. устарэ́лы (неадуш.)
устарэ́лага (адуш.)		 устарэ́лую устарэ́лае устарэ́лыя (неадуш.)
устарэ́лых (адуш.)
Т. устарэ́лым устарэ́лай
устарэ́лаю		 устарэ́лым устарэ́лымі
М. устарэ́лым устарэ́лай устарэ́лым устарэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устарэ́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устарэ́лы устарэ́лая устарэ́лае устарэ́лыя
Р. устарэ́лага устарэ́лай
устарэ́лае		 устарэ́лага устарэ́лых
Д. устарэ́ламу устарэ́лай устарэ́ламу устарэ́лым
В. устарэ́лы (неадуш.)
устарэ́лага (адуш.)		 устарэ́лую устарэ́лае устарэ́лыя (неадуш.)
устарэ́лых (адуш.)
Т. устарэ́лым устарэ́лай
устарэ́лаю		 устарэ́лым устарэ́лымі
М. устарэ́лым устарэ́лай устарэ́лым устарэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устарэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. устарэ́е устарэ́юць
Прошлы час
м. устарэ́ў устарэ́лі
ж. устарэ́ла
н. устарэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час устарэ́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уста́ў

‘від пісьма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. уста́ў
Р. уста́ва
Д. уста́ву
В. уста́ў
Т. уста́вам
М. уста́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устаўбу́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устаўбу́раны устаўбу́раная устаўбу́ранае устаўбу́раныя
Р. устаўбу́ранага устаўбу́ранай
устаўбу́ранае		 устаўбу́ранага устаўбу́раных
Д. устаўбу́ранаму устаўбу́ранай устаўбу́ранаму устаўбу́раным
В. устаўбу́раны (неадуш.)
устаўбу́ранага (адуш.)		 устаўбу́раную устаўбу́ранае устаўбу́раныя (неадуш.)
устаўбу́раных (адуш.)
Т. устаўбу́раным устаўбу́ранай
устаўбу́ранаю		 устаўбу́раным устаўбу́ранымі
М. устаўбу́раным устаўбу́ранай устаўбу́раным устаўбу́раных

Крыніцы: piskunou2012.

устаўбу́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устаўбу́раны устаўбу́раная устаўбу́ранае устаўбу́раныя
Р. устаўбу́ранага устаўбу́ранай
устаўбу́ранае		 устаўбу́ранага устаўбу́раных
Д. устаўбу́ранаму устаўбу́ранай устаўбу́ранаму устаўбу́раным
В. устаўбу́раны (неадуш.)
устаўбу́ранага (адуш.)		 устаўбу́раную устаўбу́ранае устаўбу́раныя (неадуш.)
устаўбу́раных (адуш.)
Т. устаўбу́раным устаўбу́ранай
устаўбу́ранаю		 устаўбу́раным устаўбу́ранымі
М. устаўбу́раным устаўбу́ранай устаўбу́раным устаўбу́раных

Крыніцы: piskunou2012.

устаўбу́рыць

‘натапырыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устаўбу́ру устаўбу́рым
2-я ас. устаўбу́рыш устаўбу́рыце
3-я ас. устаўбу́рыць устаўбу́раць
Прошлы час
м. устаўбу́рыў устаўбу́рылі
ж. устаўбу́рыла
н. устаўбу́рыла
Загадны лад
2-я ас. устаўбу́р устаўбу́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час устаўбу́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уста́ўка

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уста́ўка
Р. уста́ўкі
Д. уста́ўцы
В. уста́ўку
Т. уста́ўкай
уста́ўкаю
М. уста́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.