Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дабо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабо́вы дабо́вая дабо́вае дабо́выя
Р. дабо́вага дабо́вай
дабо́вае		 дабо́вага дабо́вых
Д. дабо́ваму дабо́вай дабо́ваму дабо́вым
В. дабо́вы (неадуш.)
дабо́вага (адуш.)		 дабо́вую дабо́вае дабо́выя (неадуш.)
дабо́вых (адуш.)
Т. дабо́вым дабо́вай
дабо́ваю		 дабо́вым дабо́вымі
М. дабо́вым дабо́вай дабо́вым дабо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

дабо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабо́р
Р. дабо́ру
Д. дабо́ру
В. дабо́р
Т. дабо́рам
М. дабо́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

дабо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабо́рны дабо́рная дабо́рнае дабо́рныя
Р. дабо́рнага дабо́рнай
дабо́рнае		 дабо́рнага дабо́рных
Д. дабо́рнаму дабо́рнай дабо́рнаму дабо́рным
В. дабо́рны (неадуш.)
дабо́рнага (адуш.)		 дабо́рную дабо́рнае дабо́рныя (неадуш.)
дабо́рных (адуш.)
Т. дабо́рным дабо́рнай
дабо́рнаю		 дабо́рным дабо́рнымі
М. дабо́рным дабо́рнай дабо́рным дабо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

дабрабы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабрабы́т
Р. дабрабы́ту
Д. дабрабы́ту
В. дабрабы́т
Т. дабрабы́там
М. дабрабы́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дабрабы́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дабрабы́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

дабрабы́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабрабы́тны дабрабы́тная дабрабы́тнае дабрабы́тныя
Р. дабрабы́тнага дабрабы́тнай
дабрабы́тнае		 дабрабы́тнага дабрабы́тных
Д. дабрабы́тнаму дабрабы́тнай дабрабы́тнаму дабрабы́тным
В. дабрабы́тны (неадуш.)
дабрабы́тнага (адуш.)		 дабрабы́тную дабрабы́тнае дабрабы́тныя (неадуш.)
дабрабы́тных (адуш.)
Т. дабрабы́тным дабрабы́тнай
дабрабы́тнаю		 дабрабы́тным дабрабы́тнымі
М. дабрабы́тным дабрабы́тнай дабрабы́тным дабрабы́тных

Крыніцы: piskunou2012.

дабрава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабрава́ты дабрава́тая дабрава́тае дабрава́тыя
Р. дабрава́тага дабрава́тай
дабрава́тае		 дабрава́тага дабрава́тых
Д. дабрава́таму дабрава́тай дабрава́таму дабрава́тым
В. дабрава́ты (неадуш.)
дабрава́тага (адуш.)		 дабрава́тую дабрава́тае дабрава́тыя (неадуш.)
дабрава́тых (адуш.)
Т. дабрава́тым дабрава́тай
дабрава́таю		 дабрава́тым дабрава́тымі
М. дабрава́тым дабрава́тай дабрава́тым дабрава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

дабраве́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабраве́рны дабраве́рная дабраве́рнае дабраве́рныя
Р. дабраве́рнага дабраве́рнай
дабраве́рнае		 дабраве́рнага дабраве́рных
Д. дабраве́рнаму дабраве́рнай дабраве́рнаму дабраве́рным
В. дабраве́рны (неадуш.)
дабраве́рнага (адуш.)		 дабраве́рную дабраве́рнае дабраве́рныя (неадуш.)
дабраве́рных (адуш.)
Т. дабраве́рным дабраве́рнай
дабраве́рнаю		 дабраве́рным дабраве́рнымі
М. дабраве́рным дабраве́рнай дабраве́рным дабраве́рных

Крыніцы: piskunou2012.

дабраве́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабраве́снік дабраве́снікі
Р. дабраве́сніка дабраве́снікаў
Д. дабраве́сніку дабраве́снікам
В. дабраве́сніка дабраве́снікаў
Т. дабраве́снікам дабраве́снікамі
М. дабраве́сніку дабраве́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

дабраве́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабраве́ст
Р. дабраве́сту
Д. дабраве́сту
В. дабраве́ст
Т. дабраве́стам
М. дабраве́сце

Крыніцы: piskunou2012.