дабо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дабо́р |
| Р. |
дабо́ру |
| Д. |
дабо́ру |
| В. |
дабо́р |
| Т. |
дабо́рам |
| М. |
дабо́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
дабрабы́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дабрабы́т |
| Р. |
дабрабы́ту |
| Д. |
дабрабы́ту |
| В. |
дабрабы́т |
| Т. |
дабрабы́там |
| М. |
дабрабы́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дабраве́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дабраве́снік |
дабраве́снікі |
| Р. |
дабраве́сніка |
дабраве́снікаў |
| Д. |
дабраве́сніку |
дабраве́снікам |
| В. |
дабраве́сніка |
дабраве́снікаў |
| Т. |
дабраве́снікам |
дабраве́снікамі |
| М. |
дабраве́сніку |
дабраве́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабраве́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дабраве́ст |
| Р. |
дабраве́сту |
| Д. |
дабраве́сту |
| В. |
дабраве́ст |
| Т. |
дабраве́стам |
| М. |
дабраве́сце |
Крыніцы:
piskunou2012.