дабрава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабрава́ты дабрава́тая дабрава́тае дабрава́тыя
Р. дабрава́тага дабрава́тай
дабрава́тае		 дабрава́тага дабрава́тых
Д. дабрава́таму дабрава́тай дабрава́таму дабрава́тым
В. дабрава́ты (неадуш.)
дабрава́тага (адуш.)		 дабрава́тую дабрава́тае дабрава́тыя (неадуш.)
дабрава́тых (адуш.)
Т. дабрава́тым дабрава́тай
дабрава́таю		 дабрава́тым дабрава́тымі
М. дабрава́тым дабрава́тай дабрава́тым дабрава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)