зако́лванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зако́лванне | |
зако́лвання | |
зако́лванню | |
зако́лванне | |
зако́лваннем | |
зако́лванні |
Крыніцы:
зако́лванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зако́лванне | |
зако́лвання | |
зако́лванню | |
зако́лванне | |
зако́лваннем | |
зако́лванні |
Крыніцы:
зако́лвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
зако́лваюся | зако́лваемся | |
зако́лваешся | зако́лваецеся | |
зако́лваецца | зако́лваюцца | |
Прошлы час | ||
зако́лваўся | зако́лваліся | |
зако́лвалася | ||
зако́лвалася | ||
Загадны лад | ||
зако́лвайся | зако́лвайцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
зако́лваючыся |
Крыніцы:
зако́лваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
зако́лваю | зако́лваем | |
зако́лваеш | зако́лваеце | |
зако́лвае | зако́лваюць | |
Прошлы час | ||
зако́лваў | зако́лвалі | |
зако́лвала | ||
зако́лвала | ||
Загадны лад | ||
зако́лвай | зако́лвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зако́лваючы |
Крыніцы:
зако́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
зако́лка | зако́лкі | |
зако́лкі | зако́лак | |
зако́лцы | зако́лкам | |
зако́лку | зако́лкі | |
зако́лкай зако́лкаю |
зако́лкамі | |
зако́лцы | зако́лках |
Крыніцы:
зако́н
‘абавязковае для ўсіх правіла, устаноўленае вышэйшым органам дзяржаўнай улады’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зако́н | зако́ны | |
зако́на | зако́наў | |
зако́ну | зако́нам | |
зако́н | зако́ны | |
зако́нам | зако́намі | |
зако́не | зако́нах |
Крыніцы:
зако́н
‘агульнапрынятыя правілы, звычаі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зако́н | зако́ны | |
зако́ну | зако́наў | |
зако́ну | зако́нам | |
зако́н | зако́ны | |
зако́нам | зако́намі | |
зако́не | зако́нах |
Крыніцы:
законаадпаве́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
законаадпаве́днасць | |
законаадпаве́днасці | |
законаадпаве́днасці | |
законаадпаве́днасць | |
законаадпаве́днасцю | |
законаадпаве́днасці |
Крыніцы:
законаадпаве́дны
прыметнік, адносны
законаадпаве́дны | законаадпаве́дная | законаадпаве́днае | законаадпаве́дныя | |
законаадпаве́днага | законаадпаве́днай законаадпаве́днае |
законаадпаве́днага | законаадпаве́дных | |
законаадпаве́днаму | законаадпаве́днай | законаадпаве́днаму | законаадпаве́дным | |
законаадпаве́дны ( законаадпаве́днага ( |
законаадпаве́дную | законаадпаве́днае | законаадпаве́дныя ( законаадпаве́дных ( |
|
законаадпаве́дным | законаадпаве́днай законаадпаве́днаю |
законаадпаве́дным | законаадпаве́днымі | |
законаадпаве́дным | законаадпаве́днай | законаадпаве́дным | законаадпаве́дных |
Крыніцы:
законаадсту́пнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
законаадсту́пнік | законаадсту́пнікі | |
законаадсту́пніка | законаадсту́пнікаў | |
законаадсту́пніку | законаадсту́пнікам | |
законаадсту́пніка | законаадсту́пнікаў | |
законаадсту́пнікам | законаадсту́пнікамі | |
законаадсту́пніку | законаадстумпніках |
Крыніцы:
законаахо́ўны
прыметнік, адносны
законаахо́ўны | законаахо́ўная | законаахо́ўнае | законаахо́ўныя | |
законаахо́ўнага | законаахо́ўнай законаахо́ўнае |
законаахо́ўнага | законаахо́ўных | |
законаахо́ўнаму | законаахо́ўнай | законаахо́ўнаму | законаахо́ўным | |
законаахо́ўны ( законаахо́ўнага ( |
законаахо́ўную | законаахо́ўнае | законаахо́ўныя ( законаахо́ўных ( |
|
законаахо́ўным | законаахо́ўнай законаахо́ўнаю |
законаахо́ўным | законаахо́ўнымі | |
законаахо́ўным | законаахо́ўнай | законаахо́ўным | законаахо́ўных |
Крыніцы: