законаадсту́пнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. законаадсту́пнік законаадсту́пнікі
Р. законаадсту́пніка законаадсту́пнікаў
Д. законаадсту́пніку законаадсту́пнікам
В. законаадсту́пніка законаадсту́пнікаў
Т. законаадсту́пнікам законаадсту́пнікамі
М. законаадсту́пніку законаадстумпніках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)