Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дыскваліфікава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыскваліфіку́ю дыскваліфіку́ем
2-я ас. дыскваліфіку́еш дыскваліфіку́еце
3-я ас. дыскваліфіку́е дыскваліфіку́юць
Прошлы час
м. дыскваліфікава́ў дыскваліфікава́лі
ж. дыскваліфікава́ла
н. дыскваліфікава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыскваліфіку́й дыскваліфіку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыскваліфіку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскваліфікава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыскваліфіку́ю дыскваліфіку́ем
2-я ас. дыскваліфіку́еш дыскваліфіку́еце
3-я ас. дыскваліфіку́е дыскваліфіку́юць
Прошлы час
м. дыскваліфікава́ў дыскваліфікава́лі
ж. дыскваліфікава́ла
н. дыскваліфікава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыскваліфіку́й дыскваліфіку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыскваліфікава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскваліфікацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскваліфікацы́йны дыскваліфікацы́йная дыскваліфікацы́йнае дыскваліфікацы́йныя
Р. дыскваліфікацы́йнага дыскваліфікацы́йнай
дыскваліфікацы́йнае
дыскваліфікацы́йнага дыскваліфікацы́йных
Д. дыскваліфікацы́йнаму дыскваліфікацы́йнай дыскваліфікацы́йнаму дыскваліфікацы́йным
В. дыскваліфікацы́йны (неадуш.)
дыскваліфікацы́йнага (адуш.)
дыскваліфікацы́йную дыскваліфікацы́йнае дыскваліфікацы́йныя (неадуш.)
дыскваліфікацы́йных (адуш.)
Т. дыскваліфікацы́йным дыскваліфікацы́йнай
дыскваліфікацы́йнаю
дыскваліфікацы́йным дыскваліфікацы́йнымі
М. дыскваліфікацы́йным дыскваліфікацы́йнай дыскваліфікацы́йным дыскваліфікацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскваліфіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыскваліфіка́цыя
Р. дыскваліфіка́цыі
Д. дыскваліфіка́цыі
В. дыскваліфіка́цыю
Т. дыскваліфіка́цыяй
дыскваліфіка́цыяю
М. дыскваліфіка́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыске́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыске́та дыске́ты
Р. дыске́ты дыске́т
Д. дыске́це дыске́там
В. дыске́ту дыске́ты
Т. дыске́тай
дыске́таю
дыске́тамі
М. дыске́це дыске́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дыске́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыске́тка дыске́ткі
Р. дыске́ткі дыске́так
Д. дыске́тцы дыске́ткам
В. дыске́тку дыске́ткі
Т. дыске́ткай
дыске́ткаю
дыске́ткамі
М. дыске́тцы дыске́тках

Крыніцы: piskunou2012.

дыске́тніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыске́тніца дыске́тніцы
Р. дыске́тніцы дыске́тніц
Д. дыске́тніцы дыске́тніцам
В. дыске́тніцу дыске́тніцы
Т. дыске́тніцай
дыске́тніцаю
дыске́тніцамі
М. дыске́тніцы дыске́тніцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

дыске́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыске́тны дыске́тная дыске́тнае дыске́тныя
Р. дыске́тнага дыске́тнай
дыске́тнае
дыске́тнага дыске́тных
Д. дыске́тнаму дыске́тнай дыске́тнаму дыске́тным
В. дыске́тны (неадуш.)
дыске́тнага (адуш.)
дыске́тную дыске́тнае дыске́тныя (неадуш.)
дыске́тных (адуш.)
Т. дыске́тным дыске́тнай
дыске́тнаю
дыске́тным дыске́тнымі
М. дыске́тным дыске́тнай дыске́тным дыске́тных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дыскінезі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыскінезі́я дыскінезі́і
Р. дыскінезі́і дыскінезі́й
Д. дыскінезі́і дыскінезі́ям
В. дыскінезі́ю дыскінезі́і
Т. дыскінезі́яй
дыскінезі́яю
дыскінезі́ямі
М. дыскінезі́і дыскінезі́ях

Крыніцы: piskunou2012.

дыско́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыско́нт дыско́нты
Р. дыско́нту дыско́нтаў
Д. дыско́нту дыско́нтам
В. дыско́нт дыско́нты
Т. дыско́нтам дыско́нтамі
М. дыско́нце дыско́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.