дыскваліфікава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дыскваліфіку́ю |
дыскваліфіку́ем |
| 2-я ас. |
дыскваліфіку́еш |
дыскваліфіку́еце |
| 3-я ас. |
дыскваліфіку́е |
дыскваліфіку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дыскваліфікава́ў |
дыскваліфікава́лі |
| ж. |
дыскваліфікава́ла |
| н. |
дыскваліфікава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дыскваліфіку́й |
дыскваліфіку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дыскваліфіку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыскваліфікава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дыскваліфіку́ю |
дыскваліфіку́ем |
| 2-я ас. |
дыскваліфіку́еш |
дыскваліфіку́еце |
| 3-я ас. |
дыскваліфіку́е |
дыскваліфіку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дыскваліфікава́ў |
дыскваліфікава́лі |
| ж. |
дыскваліфікава́ла |
| н. |
дыскваліфікава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дыскваліфіку́й |
дыскваліфіку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дыскваліфікава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыскваліфікацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыскваліфікацы́йны |
дыскваліфікацы́йная |
дыскваліфікацы́йнае |
дыскваліфікацы́йныя |
| Р. |
дыскваліфікацы́йнага |
дыскваліфікацы́йнай дыскваліфікацы́йнае |
дыскваліфікацы́йнага |
дыскваліфікацы́йных |
| Д. |
дыскваліфікацы́йнаму |
дыскваліфікацы́йнай |
дыскваліфікацы́йнаму |
дыскваліфікацы́йным |
| В. |
дыскваліфікацы́йны (неадуш.) дыскваліфікацы́йнага (адуш.) |
дыскваліфікацы́йную |
дыскваліфікацы́йнае |
дыскваліфікацы́йныя (неадуш.) дыскваліфікацы́йных (адуш.) |
| Т. |
дыскваліфікацы́йным |
дыскваліфікацы́йнай дыскваліфікацы́йнаю |
дыскваліфікацы́йным |
дыскваліфікацы́йнымі |
| М. |
дыскваліфікацы́йным |
дыскваліфікацы́йнай |
дыскваліфікацы́йным |
дыскваліфікацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыскваліфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыскваліфіка́цыя |
| Р. |
дыскваліфіка́цыі |
| Д. |
дыскваліфіка́цыі |
| В. |
дыскваліфіка́цыю |
| Т. |
дыскваліфіка́цыяй дыскваліфіка́цыяю |
| М. |
дыскваліфіка́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыске́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыске́та |
дыске́ты |
| Р. |
дыске́ты |
дыске́т |
| Д. |
дыске́це |
дыске́там |
| В. |
дыске́ту |
дыске́ты |
| Т. |
дыске́тай дыске́таю |
дыске́тамі |
| М. |
дыске́це |
дыске́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дыске́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыске́тка |
дыске́ткі |
| Р. |
дыске́ткі |
дыске́так |
| Д. |
дыске́тцы |
дыске́ткам |
| В. |
дыске́тку |
дыске́ткі |
| Т. |
дыске́ткай дыске́ткаю |
дыске́ткамі |
| М. |
дыске́тцы |
дыске́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыске́тніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыске́тніца |
дыске́тніцы |
| Р. |
дыске́тніцы |
дыске́тніц |
| Д. |
дыске́тніцы |
дыске́тніцам |
| В. |
дыске́тніцу |
дыске́тніцы |
| Т. |
дыске́тніцай дыске́тніцаю |
дыске́тніцамі |
| М. |
дыске́тніцы |
дыске́тніцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
дыске́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыске́тны |
дыске́тная |
дыске́тнае |
дыске́тныя |
| Р. |
дыске́тнага |
дыске́тнай дыске́тнае |
дыске́тнага |
дыске́тных |
| Д. |
дыске́тнаму |
дыске́тнай |
дыске́тнаму |
дыске́тным |
| В. |
дыске́тны (неадуш.) дыске́тнага (адуш.) |
дыске́тную |
дыске́тнае |
дыске́тныя (неадуш.) дыске́тных (адуш.) |
| Т. |
дыске́тным |
дыске́тнай дыске́тнаю |
дыске́тным |
дыске́тнымі |
| М. |
дыске́тным |
дыске́тнай |
дыске́тным |
дыске́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дыскінезі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыскінезі́я |
дыскінезі́і |
| Р. |
дыскінезі́і |
дыскінезі́й |
| Д. |
дыскінезі́і |
дыскінезі́ям |
| В. |
дыскінезі́ю |
дыскінезі́і |
| Т. |
дыскінезі́яй дыскінезі́яю |
дыскінезі́ямі |
| М. |
дыскінезі́і |
дыскінезі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыско́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыско́нт |
дыско́нты |
| Р. |
дыско́нту |
дыско́нтаў |
| Д. |
дыско́нту |
дыско́нтам |
| В. |
дыско́нт |
дыско́нты |
| Т. |
дыско́нтам |
дыско́нтамі |
| М. |
дыско́нце |
дыско́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.