дыскваліфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дыскваліфіка́цыя | |
дыскваліфіка́цыі | |
дыскваліфіка́цыі | |
дыскваліфіка́цыю | |
дыскваліфіка́цыяй дыскваліфіка́цыяю |
|
дыскваліфіка́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)