дыскваліфікацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскваліфікацы́йны дыскваліфікацы́йная дыскваліфікацы́йнае дыскваліфікацы́йныя
Р. дыскваліфікацы́йнага дыскваліфікацы́йнай
дыскваліфікацы́йнае		 дыскваліфікацы́йнага дыскваліфікацы́йных
Д. дыскваліфікацы́йнаму дыскваліфікацы́йнай дыскваліфікацы́йнаму дыскваліфікацы́йным
В. дыскваліфікацы́йны (неадуш.)
дыскваліфікацы́йнага (адуш.)		 дыскваліфікацы́йную дыскваліфікацы́йнае дыскваліфікацы́йныя (неадуш.)
дыскваліфікацы́йных (адуш.)
Т. дыскваліфікацы́йным дыскваліфікацы́йнай
дыскваліфікацы́йнаю		 дыскваліфікацы́йным дыскваліфікацы́йнымі
М. дыскваліфікацы́йным дыскваліфікацы́йнай дыскваліфікацы́йным дыскваліфікацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)