закме́чваць
‘заўважаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закме́чваю |
закме́чваем |
2-я ас. |
закме́чваеш |
закме́чваеце |
3-я ас. |
закме́чвае |
закме́чваюць |
Прошлы час |
м. |
закме́чваў |
закме́чвалі |
ж. |
закме́чвала |
н. |
закме́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
закме́чвай |
закме́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
закме́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́ваны |
зако́ваная |
зако́ванае |
зако́ваныя |
Р. |
зако́ванага |
зако́ванай зако́ванае |
зако́ванага |
зако́ваных |
Д. |
зако́ванаму |
зако́ванай |
зако́ванаму |
зако́ваным |
В. |
зако́ваны (неадуш.) |
зако́ваную |
зако́ванае |
зако́ваныя (неадуш.) |
Т. |
зако́ваным |
зако́ванай зако́ванаю |
зако́ваным |
зако́ванымі |
М. |
зако́ваным |
зако́ванай |
зако́ваным |
зако́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зако́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́ваны |
зако́ваная |
зако́ванае |
зако́ваныя |
Р. |
зако́ванага |
зако́ванай зако́ванае |
зако́ванага |
зако́ваных |
Д. |
зако́ванаму |
зако́ванай |
зако́ванаму |
зако́ваным |
В. |
зако́ванага зако́ваны (неадуш.) |
зако́ваную |
зако́ванае |
зако́ваных зако́ваныя (неадуш.) |
Т. |
зако́ваным |
зако́ванай зако́ванаю |
зако́ваным |
зако́ванымі |
М. |
зако́ваным |
зако́ванай |
зако́ваным |
зако́ваных |
Кароткая форма: зако́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Зако́зель
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зако́зель |
Р. |
Зако́зеля |
Д. |
Зако́зелю |
В. |
Зако́зель |
Т. |
Зако́зелем |
М. |
Зако́зелі |
зако́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зако́л |
зако́лы |
Р. |
зако́лу |
зако́лаў |
Д. |
зако́лу |
зако́лам |
В. |
зако́л |
зако́лы |
Т. |
зако́лам |
зако́ламі |
М. |
зако́ле |
зако́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́латы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́латы |
зако́латая |
зако́латае |
зако́латыя |
Р. |
зако́латага |
зако́латай зако́латае |
зако́латага |
зако́латых |
Д. |
зако́латаму |
зако́латай |
зако́латаму |
зако́латым |
В. |
зако́латы (неадуш.) зако́латага (адуш.) |
зако́латую |
зако́латае |
зако́латыя (неадуш.) зако́латых (адуш.) |
Т. |
зако́латым |
зако́латай зако́латаю |
зако́латым |
зако́латымі |
М. |
зако́латым |
зако́латай |
зако́латым |
зако́латых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зако́латы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́латы |
зако́латая |
зако́латае |
зако́латыя |
Р. |
зако́латага |
зако́латай зако́латае |
зако́латага |
зако́латых |
Д. |
зако́латаму |
зако́латай |
зако́латаму |
зако́латым |
В. |
зако́латы (неадуш.) зако́латага (адуш.) |
зако́латую |
зако́латае |
зако́латыя (неадуш.) зако́латых (адуш.) |
Т. |
зако́латым |
зако́латай зако́латаю |
зако́латым |
зако́латымі |
М. |
зако́латым |
зако́латай |
зако́латым |
зако́латых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зако́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́латы |
зако́латая |
зако́латае |
зако́латыя |
Р. |
зако́латага |
зако́латай зако́латае |
зако́латага |
зако́латых |
Д. |
зако́латаму |
зако́латай |
зако́латаму |
зако́латым |
В. |
зако́латы (неадуш.) зако́латага (адуш.) |
зако́латую |
зако́латае |
зако́латыя (неадуш.) зако́латых (адуш.) |
Т. |
зако́латым |
зако́латай зако́латаю |
зако́латым |
зако́латымі |
М. |
зако́латым |
зако́латай |
зако́латым |
зако́латых |
Кароткая форма: зако́лата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зако́лачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зако́лачка |
зако́лачкі |
Р. |
зако́лачкі |
зако́лачак |
Д. |
зако́лачцы |
зако́лачкам |
В. |
зако́лачку |
зако́лачкі |
Т. |
зако́лачкай зако́лачкаю |
зако́лачкамі |
М. |
зако́лачцы |
зако́лачках |
Крыніцы:
piskunou2012.