закме́чваць
‘заўважаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| закме́чваю | закме́чваем | |
| закме́чваеш | закме́чваеце | |
| закме́чвае | закме́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| закме́чваў | закме́чвалі | |
| закме́чвала | ||
| закме́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| закме́чвай | закме́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закме́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)