зако́лачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зако́лачка | зако́лачкі | |
| зако́лачкі | зако́лачак | |
| зако́лачцы | зако́лачкам | |
| зако́лачку | зако́лачкі | |
| зако́лачкай зако́лачкаю |
зако́лачкамі | |
| зако́лачцы | зако́лачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)