гурці́льны
прыметнік, адносны
| гурці́льны | гурці́льная | гурці́льнае | гурці́льныя | |
| гурці́льнага | гурці́льнай гурці́льнае |
гурці́льнага | гурці́льных | |
| гурці́льнаму | гурці́льнай | гурці́льнаму | гурці́льным | |
| гурці́льны ( гурці́льнага ( |
гурці́льную | гурці́льнае | гурці́льныя ( гурці́льных ( |
|
| гурці́льным | гурці́льнай гурці́льнаю |
гурці́льным | гурці́льнымі | |
| гурці́льным | гурці́льнай | гурці́льным | гурці́льных | |
Крыніцы:
гурці́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гурці́льшчык | гурці́льшчыкі | |
| гурці́льшчыка | гурці́льшчыкаў | |
| гурці́льшчыку | гурці́льшчыкам | |
| гурці́льшчыка | гурці́льшчыкаў | |
| гурці́льшчыкам | гурці́льшчыкамі | |
| гурці́льшчыку | гурці́льшчыках |
Крыніцы:
гурці́ць
‘набіваць на манеце рабро, абадок (гурціць манеты); збіраць, зганяць каго-небудзь у гурт’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гурчу́ | гурці́м | |
| гурці́ш | гурціце́ | |
| гурці́ць | гурця́ць | |
| Прошлы час | ||
| гурці́ў | гурці́лі | |
| гурці́ла | ||
| гурці́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гурці́ | гурці́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гурцячы́ | ||
Крыніцы:
гурча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гурча́нне | |
| гурча́ння | |
| гурча́нню | |
| гурча́нне | |
| гурча́ннем | |
| гурча́нні |
Крыніцы:
гурча́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| гурчы́ць | гурча́ць | |
| Прошлы час | ||
| гурча́ў | гурча́лі | |
| гурча́ла | ||
| гурча́ла | ||
Крыніцы:
Гурчыны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гурчыны́ | |
| Гурчыно́ў | |
| Гурчына́м | |
| Гурчыны́ | |
| Гурчына́мі | |
| Гурчына́х |
гурчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гурчэ́нне | |
| гурчэ́ння | |
| гурчэ́нню | |
| гурчэ́нне | |
| гурчэ́ннем | |
| гурчэ́нні |
Крыніцы:
гурчэ́ць
‘журчаць; брахаць (пра сабак); мяўкаць (пра катоў); грымець (пра гром)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гурчу́ | гурчы́м | |
| гурчы́ш | гурчыце́ | |
| гурчы́ць | гурча́ць | |
| Прошлы час | ||
| гурчэ́ў | гурчэ́лі | |
| гурчэ́ла | ||
| гурчэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гурчы́ | гурчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гурчучы́ | ||
Крыніцы:
Гуршчы́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гуршчы́на | |
| Гуршчы́ны | |
| Гуршчы́не | |
| Гуршчы́ну | |
| Гуршчы́най Гуршчы́наю |
|
| Гуршчы́не |
Гу́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гу́ры | |
| Гу́р Гу́раў |
|
| Гу́рам | |
| Гу́ры | |
| Гу́рамі | |
| Гу́рах |