гурці́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гурці́льшчык гурці́льшчыкі
Р. гурці́льшчыка гурці́льшчыкаў
Д. гурці́льшчыку гурці́льшчыкам
В. гурці́льшчыка гурці́льшчыкаў
Т. гурці́льшчыкам гурці́льшчыкамі
М. гурці́льшчыку гурці́льшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)