гурчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурчэ́нне
Р. гурчэ́ння
Д. гурчэ́нню
В. гурчэ́нне
Т. гурчэ́ннем
М. гурчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)