Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгдеёжзйклмнпрстўфхцчшя

кірну́ць

‘падрамаць, паспаць удзень’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кірну́ кірнё́м
2-я ас. кірне́ш кірняце́
3-я ас. кірне́ кірну́ць
Прошлы час
м. кірну́ў кірну́лі
ж. кірну́ла
н. кірну́ла
Загадны лад
2-я ас. кірні́ кірні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кірну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

кіро́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кіро́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

кіро́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. кіро́ўнасць
Р. кіро́ўнасці
Д. кіро́ўнасці
В. кіро́ўнасць
Т. кіро́ўнасцю
М. кіро́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

кіро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіро́ўны кіро́ўная кіро́ўнае кіро́ўныя
Р. кіро́ўнага кіро́ўнай
кіро́ўнае		 кіро́ўнага кіро́ўных
Д. кіро́ўнаму кіро́ўнай кіро́ўнаму кіро́ўным
В. кіро́ўны (неадуш.) кіро́ўную кіро́ўнае кіро́ўныя (неадуш.)
Т. кіро́ўным кіро́ўнай
кіро́ўнаю		 кіро́ўным кіро́ўнымі
М. кіро́ўным кіро́ўнай кіро́ўным кіро́ўных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

кіро́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіро́ўца кіро́ўцы
Р. кіро́ўцы кіро́ўцаў
Д. кіро́ўцу кіро́ўцам
В. кіро́ўцу кіро́ўцаў
Т. кіро́ўцам кіро́ўцамі
М. кіро́ўцу кіро́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кіро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіро́ўшчык кіро́ўшчыкі
Р. кіро́ўшчыка кіро́ўшчыкаў
Д. кіро́ўшчыку кіро́ўшчыкам
В. кіро́ўшчыка кіро́ўшчыкаў
Т. кіро́ўшчыкам кіро́ўшчыкамі
М. кіро́ўшчыку кіро́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

кі́рпа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́рпа кі́рпы
Р. кі́рпы кі́рп
кі́рпаў
Д. кі́рпе кі́рпам
В. кі́рпу кі́рпы
Т. кі́рпай
кі́рпаю		 кі́рпамі
М. кі́рпе кі́рпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кірпава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірпава́ты кірпава́тая кірпава́тае кірпава́тыя
Р. кірпава́тага кірпава́тай
кірпава́тае		 кірпава́тага кірпава́тых
Д. кірпава́таму кірпава́тай кірпава́таму кірпава́тым
В. кірпава́ты (неадуш.)
кірпава́тага (адуш.)		 кірпава́тую кірпава́тае кірпава́тыя (неадуш.)
кірпава́тых (адуш.)
Т. кірпава́тым кірпава́тай
кірпава́таю		 кірпава́тым кірпава́тымі
М. кірпава́тым кірпава́тай кірпава́тым кірпава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

кірпано́сасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. кірпано́сасць
Р. кірпано́сасці
Д. кірпано́сасці
В. кірпано́сасць
Т. кірпано́сасцю
М. кірпано́сасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

кірпано́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірпано́сенькі кірпано́сенькая кірпано́сенькае кірпано́сенькія
Р. кірпано́сенькага кірпано́сенькай
кірпано́сенькае		 кірпано́сенькага кірпано́сенькіх
Д. кірпано́сенькаму кірпано́сенькай кірпано́сенькаму кірпано́сенькім
В. кірпано́сенькі (неадуш.)
кірпано́сенькага (адуш.)		 кірпано́сенькую кірпано́сенькае кірпано́сенькія (неадуш.)
кірпано́сенькіх (адуш.)
Т. кірпано́сенькім кірпано́сенькай
кірпано́сенькаю		 кірпано́сенькім кірпано́сенькімі
М. кірпано́сенькім кірпано́сенькай кірпано́сенькім кірпано́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.