Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгдеёжзйклмнпрстўфхцчшя

кі́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́па кі́пы
Р. кі́пы кі́п
Д. кі́пе кі́пам
В. кі́пу кі́пы
Т. кі́пай
кі́паю		 кі́памі
М. кі́пе кі́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіпары́с

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кіпары́с
Р. кіпары́су
Д. кіпары́су
В. кіпары́с
Т. кіпары́сам
М. кіпары́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіпары́с

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіпары́с кіпары́сы
Р. кіпары́са кіпары́саў
Д. кіпары́су кіпары́сам
В. кіпары́с кіпары́сы
Т. кіпары́сам кіпары́самі
М. кіпары́се кіпары́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіпары́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіпары́савы кіпары́савая кіпары́савае кіпары́савыя
Р. кіпары́савага кіпары́савай
кіпары́савае		 кіпары́савага кіпары́савых
Д. кіпары́саваму кіпары́савай кіпары́саваму кіпары́савым
В. кіпары́савы (неадуш.)
кіпары́савага (адуш.)		 кіпары́савую кіпары́савае кіпары́савыя (неадуш.)
кіпары́савых (адуш.)
Т. кіпары́савым кіпары́савай
кіпары́саваю		 кіпары́савым кіпары́савымі
М. кіпары́савым кіпары́савай кіпары́савым кіпары́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіпары́савыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. кіпары́савыя
Р. кіпары́савых
Д. кіпары́савым
В. кіпары́савыя
Т. кіпары́савымі
М. кіпары́савых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

кіпары́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіпары́сны кіпары́сная кіпары́снае кіпары́сныя
Р. кіпары́снага кіпары́снай
кіпары́снае		 кіпары́снага кіпары́сных
Д. кіпары́снаму кіпары́снай кіпары́снаму кіпары́сным
В. кіпары́сны (неадуш.)
кіпары́снага (адуш.)		 кіпары́сную кіпары́снае кіпары́сныя (неадуш.)
кіпары́сных (адуш.)
Т. кіпары́сным кіпары́снай
кіпары́снаю		 кіпары́сным кіпары́снымі
М. кіпары́сным кіпары́снай кіпары́сным кіпары́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіпе́ніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кіпе́ню кіпе́нім
2-я ас. кіпе́ніш кіпе́ніце
3-я ас. кіпе́ніць кіпе́няць
Прошлы час
м. кіпе́ніў кіпе́нілі
ж. кіпе́ніла
н. кіпе́ніла
Загадны лад
2-я ас. кіпе́нь кіпе́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кіпе́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

кіпе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кіпе́нне
Р. кіпе́ння
Д. кіпе́нню
В. кіпе́нне
Т. кіпе́ннем
М. кіпе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кі́пень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кі́пень
Р. кі́пеню
кі́пню
Д. кі́пеню
кі́пню
В. кі́пень
Т. кі́пенем
кі́пнем
М. кі́пені
кі́пні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кі́пер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кі́пер кі́перы
Р. кі́пера кі́пераў
Д. кі́перу кі́перам
В. кі́пера кі́пераў
Т. кі́перам кі́перамі
М. кі́перу кі́перах

Крыніцы: piskunou2012.