Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгдеёжзйклмнпрстўфхцчшя

кізельгу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кізельгу́р
Р. кізельгу́ру
Д. кізельгу́ру
В. кізельгу́р
Т. кізельгу́рам
М. кізельгу́ры

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

кізеры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кізеры́т кізеры́ты
Р. кізеры́ту кізеры́таў
Д. кізеры́ту кізеры́там
В. кізеры́т кізеры́ты
Т. кізеры́там кізеры́тамі
М. кізеры́це кізеры́тах

Крыніцы: piskunou2012.

кізі́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кізі́л
Р. кізілу
Д. кізі́лу
В. кізі́л
Т. кізі́лам
М. кізі́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кізі́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кізі́лава
Р. Кізі́лава
Д. Кізі́лаву
В. Кізі́лава
Т. Кізі́лавам
М. Кізі́лаве

кізі́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кізі́лавы кізі́лавая кізі́лавае кізі́лавыя
Р. кізі́лавага кізі́лавай
кізі́лавае		 кізі́лавага кізі́лавых
Д. кізі́лаваму кізі́лавай кізі́лаваму кізі́лавым
В. кізі́лавы (неадуш.)
кізі́лавага (адуш.)		 кізі́лавую кізі́лавае кізі́лавыя (неадуш.)
кізі́лавых (адуш.)
Т. кізі́лавым кізі́лавай
кізі́лаваю		 кізі́лавым кізі́лавымі
М. кізі́лавым кізі́лавай кізі́лавым кізі́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кізі́лавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. кізі́лавыя
Р. кізі́лавых
Д. кізі́лавым
В. кізі́лавыя
Т. кізі́лавымі
М. кізі́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

кізі́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кізі́льнік
Р. кізі́льніку
Д. кізі́льніку
В. кізі́льнік
Т. кізі́льнікам
М. кізі́льніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кізі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кізі́льны кізі́льная кізі́льнае кізі́льныя
Р. кізі́льнага кізі́льнай
кізі́льнае		 кізі́льнага кізі́льных
Д. кізі́льнаму кізі́льнай кізі́льнаму кізі́льным
В. кізі́льны (неадуш.)
кізі́льнага (адуш.)		 кізі́льную кізі́льнае кізі́льныя (неадуш.)
кізі́льных (адуш.)
Т. кізі́льным кізі́льнай
кізі́льнаю		 кізі́льным кізі́льнымі
М. кізі́льным кізі́льнай кізі́льным кізі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кізя́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кізя́к кізякі́
Р. кізяку́ кізяко́ў
Д. кізяку́ кізяка́м
В. кізя́к кізякі́
Т. кізяко́м кізяка́мі
М. кізяку́ кізяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кізяко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кізяко́вы кізяко́вая кізяко́вае кізяко́выя
Р. кізяко́вага кізяко́вай
кізяко́вае		 кізяко́вага кізяко́вых
Д. кізяко́ваму кізяко́вай кізяко́ваму кізяко́вым
В. кізяко́вы (неадуш.)
кізяко́вага (адуш.)		 кізяко́вую кізяко́вае кізяко́выя (неадуш.)
кізяко́вых (адуш.)
Т. кізяко́вым кізяко́вай
кізяко́ваю		 кізяко́вым кізяко́вымі
М. кізяко́вым кізяко́вай кізяко́вым кізяко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.