Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгдеёжзйклмнпрстўфхцчшя

ківа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ківа́нне
Р. ківа́ння
Д. ківа́нню
В. ківа́нне
Т. ківа́ннем
М. ківа́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ківа́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ківа́нцы
Р. Ківа́нцаў
Д. Ківа́нцам
В. Ківа́нцы
Т. Ківа́нцамі
М. Ківа́нцах

Ківа́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ківа́цічы
Р. Ківа́ціч
Ківа́цічаў
Д. Ківа́цічам
В. Ківа́цічы
Т. Ківа́цічамі
М. Ківа́цічах

ківа́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ківа́цкі ківа́цкая ківа́цкае ківа́цкія
Р. ківа́цкага ківа́цкай
ківа́цкае		 ківа́цкага ківа́цкіх
Д. ківа́цкаму ківа́цкай ківа́цкаму ківа́цкім
В. ківа́цкі (неадуш.)
ківа́цкага (адуш.)		 ківа́цкую ківа́цкае ківа́цкія (неадуш.)
ківа́цкіх (адуш.)
Т. ківа́цкім ківа́цкай
ківа́цкаю		 ківа́цкім ківа́цкімі
М. ківа́цкім ківа́цкай ківа́цкім ківа́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ківа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ківа́юся ківа́емся
2-я ас. ківа́ешся ківа́ецеся
3-я ас. ківа́ецца ківа́юцца
Прошлы час
м. ківа́ўся ківа́ліся
ж. ківа́лася
н. ківа́лася
Загадны лад
2-я ас. ківа́йся ківа́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ківа́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ківа́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ківа́ю ківа́ем
2-я ас. ківа́еш ківа́еце
3-я ас. ківа́е ківа́юць
Прошлы час
м. ківа́ў ківа́лі
ж. ківа́ла
н. ківа́ла
Загадны лад
2-я ас. ківа́й ківа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ківа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ківа́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ківа́чына
Р. Ківа́чына
Д. Ківа́чыну
В. Ківа́чына
Т. Ківа́чынам
М. Ківа́чыне

кі́вер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кі́вер кі́веры
Р. кі́вера кі́вераў
Д. кі́веру кі́верам
В. кі́вер кі́веры
Т. кі́верам кі́верамі
М. кі́веры кі́верах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кі́верны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́верны кі́верная кі́вернае кі́верныя
Р. кі́вернага кі́вернай
кі́вернае		 кі́вернага кі́верных
Д. кі́вернаму кі́вернай кі́вернаму кі́верным
В. кі́верны
кі́вернага		 кі́верную кі́вернае кі́верныя
кі́верных
Т. кі́верным кі́вернай
кі́вернаю		 кі́верным кі́вернымі
М. кі́верным кі́вернай кі́верным кі́верных

Крыніцы: tsblm1996.

кі́ві

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кі́ві кі́ві
Р. кі́ві кі́ві
Д. кі́ві кі́ві
В. кі́ві кі́ві
Т. кі́ві кі́ві
М. кі́ві кі́ві

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.